“ พี่จะทำอะไร ? ปล่อยวา ! ”
“ เธออยากรู้ไหมว่าฉันมาหาเธอทำไม ?!?”
“ แล้วเธออยากรู้ไหมไอ้เหี้ยเตวินน์ทำอะไรกับวี ?!! ”
“ วาไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรระหว่างพวกพี่ ! แต่เรื่องนี้อย่ามาเอาวาไปยุ่งอีก !!”
“ หยุดเอาวาไปยุ่งกับวงจรอุบาทว์ของพวกพี่สักที !! ” ร่างบางพูดพร้อมกับผลักอกคีรินอย่างแรงพร้อมกับพยายามเดินหนี แต่ร่างสูงก็กระชากแขนร่างบางเอาไว้
“ พี่คีย์ วาเจ็บ !! ปล่อย ! ” ใบหน้าสวยนิ่วหน้าไปด้วยความเจ็บจากแรงกระชากของร่างสูงตรงหน้า...
คีรินมองใบหน้าสวยของเอวาก่อนจะเหยียดยิ้มที่มุมปาก...สายตาของเขามันเต็มไปด้วยความเดือดดาลกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับวีนัส เขาปล่อยให้ความโกรธแค้นครอบงำจิตใจเขาจนลืมไปว่าที่จริงแล้วเอวาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยสักนิด...
“ พี่คีย์ !! ปล่อยวา ! ปล่อย ! ”
“ อยากให้ฉันปล่อย ? ได้...ฉันปล่อยแน่....”
“ แต่ฉันจะปล่อยก็หลังจากที่เธอโดนเหมือนที่วีโดน !!”
