ด้านนอกโรงฝึกตระกูลอี้วันนี้หน้าต่างหรือช่องลมทุกบานเต็มไปด้วยลูกศิษย์ที่เบียดเสียดเข้ามาดูการประลองกระบี่ของยอดฝีมือด้านใน เสียงการต่อสู้ดังทั่วบริเวณสองบุรุษแลกเพลงกระบี่ตามแบบฉบับของตนสลับไปมาเชือดเฉือนชนิดที่ว่าไม่มีใครยอมใคร
“ท่านพ่อไม่ห้ามพวกเขาจะดีหรือเจ้าคะ” ร่างบางผินหน้าไปถามผู้เป็นบิดา
“เหตุใดข้าต้องห้ามด้วยเล่า ใจข้าอยากเอากระบี่จริงให้พวกเขาด้วยซ้ำ” อี้หลี่เฉียงมองการเคลื่อนไหวของคู่ประลองอย่างตั้งใจ
“ท่านพ่อ…” หลิงเอ๋อร์ทำเสียงอ่อน ปกตินางเป็นลูกรักบิดา ถ้าอ้อนขออะไรเขามักจะตามใจเสมอ
“บุรุษคุยกันด้วยฝีมือ” ที่พูดว่าบิดาเอาใจเสมอคงไม่รวมครั้งนี้....
ปึก! ปัก! ตึง!
แรงปะทะดังโครมคราม สองฝ่ายผลัดกันรับผลัดกันรุก กระบี่ไม้ตวัดผ่านตัวซีหยางไปอย่างรวดเร็วโชคดีที่เขาหลบได้ทันมิเช่นนั้นคงได้แผลกันบ้าง ทว่าแม้จะไม่โดนโดยตรงกระแสลมฉับพลันที่ถูกกระบี่ไม้ตัดผ่านก็แปรเปลี่ยนเป็นรุนแ
