ร่างของพิมรักแทบร่วงลงไปกองกับพื้น โชคดีที่มือยึดผนังด้านหลังเอาไว้ได้ทัน
“ฉันจะไปหาพี่หนิงของเธอ และคงไม่ใช่เรื่องยากหรอกที่จะพาพี่ หนิงของเธอขึ้นเตียง”
คนฟังเบิกตากว้าง หน้าตาตื่นตระหนก “อย่าเชียวนะ”
“ฉันต้องเชื่อฟังเธอด้วยหรือ” เขาทิ้งคำเลือดเย็นเอาไว้ ก่อนจะสาวเท้าตรงไปที่ประตู พิมรักรีบวิ่งตาม และคว้าแขนกำยำเอาไว้ได้ทัน
“อย่าดึงพี่หนิงมาเกี่ยวข้องด้วยเลย”
มาริออสอมยิ้มในแบบของผู้ชนะ ขณะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับพิมรักที่กำลังหน้าซีด
“เธอมีอะไรมาแลกเปลี่ยนฉันล่ะ”
คนตัวเล็กสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ศักดิ์ศรีที่แบกเอาไว้บนบ่าหนักอึ้งจนหล่อนจำต้องสละมันทิ้ง
“ฉัน...ฉันไง...”
“ว่าไงนะ ฉันไม่เข้าใจที่เธอพูดเลย” มาริออสแทบจะซ่อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เอาไว้ไม่มิด เขาตีสีหน้ายียวนกวนโทสะ และนั่นก็ยิ่งทำให้พิมรักเต็มไปด้วยความอดสู
“ฉัน...จะ...”
“จะอะไร” ดวงตาคมกริบจ้องมองมา ขณะก้าวเท้าเข้ามาหา “เธอ
