ENGINEER 10
| ฟีลลิ่ง |
@บ้านแคร์
ช่วงเย็นโดนัทมาส่งฉันที่บ้าน แต่สาเหตุที่โดนัทมาด้วยคือต้องการให้ฉันเริ่มฝึกเล่นกีตาร์แล้วก็ร้องเพลงไปด้วยเพื่อไปประกวดดาวมหาลัยเป็นตัวแทนของคณะ นี่แค่คัดเลือกเองนะ จริงจังสุดๆ แล้วถ้าฉันได้รับเลือกเป็นตัวแทนจะขนาดไหนกัน
"สวัสดีค่ะป้าบัว//สวัสดีค่ะป้าบัว" โดนัทกับฉันยกมือไหว้
"อ่าวหนูโดนัทมาด้วยหรอคะ ทำไมหนูแคร์ไม่โทรมาบอกป้า ป้าจะได้ทำขนมเพิ่ม"
"ไม่เป็นไรค่ะป้าบัว คือหนูจะมาติวให้แคร์ซ้อมกีตาร์กับฝึกร้องเพลงค่ะ" ป้าบัวทำหน้างงโดนัทเลยอธิบายต่อ
"คืองี้นะคะ มีรุ่นพี่อยากให้แคร์ไปประกวดเป็นดาวคณะค่ะ แต่ต้องผ่านการคัดเลือกจากรุ่นพี่ก่อน เขาให้แสดงความสามารถพิเศษอะไรประมาณนี้ค่ะ" เมื่อโดนัทอธิบายป้าบัวถึงกับร้องอ๋อ
"หนูแคร์ของป้าทั้งสวย ทั้งน่ารัก ยังไงก็ได้อยู่แล้ว" ป้าบัวก็อวยกับเขาอีกคน เห้อ แล้วถ้าพี่คริสกับพี่คัพรู้จะอวยด้วยเหมือนกันไหมนะ
"แคร์ไม่ได้อยากลงประกวดเลยค่ะ โดนัทนั่นแหล่ะที่ยัดเยียด"
"ก็เราอยากให้แคร์ลองเปิดใจดูบ้าง ไม่ใช่เอาแต่เรียน เรียน เรียน"
"ก็จริงของหนูโดนัทนะคะ" ป้าบัวเสริม โอเคฉันยอมแล้ว
"ค่ะ แคร์จะลองเปิดใจ" คำตอบของฉันทำเอาโดนัทรีบกอดคอฉันอย่างดีใจ
"มันต้องอย่างนี้สิเพื่อนรัก"
"ขึ้นห้องกันเถอะ"
"ป้าบัวคะ มีขนมอะไรบ้าง เอามาให้หมดเลยนะคะ เท่าที่มีนะคะป้าบัว ไม่ต้องทำเพิ่ม หนูน่าจะอยู่หลายชั่วโมง" โดนัทบอก
ป้าบัวกลั้วหัวเราะ "ได้เลยค่ะหนูโดนัท เดี๋ยวป้าขึ้นไปเสิร์ฟให้ถึงห้อง" โดนัทยกนิ้วโป้งให้ป้า "เยี่ยมมไปเลยค่ะไปก่อนนะคะ"
#ห้องนอน
"ไปหยิบกีตาร์มาจ่ะ" โดนัทสั่ง ฉันยืนมองตาปริบๆ "ยืนทำไมไปหยิบมาค่ะ แล้วเดี๋ยวมาเลือกเพลงกัน" ตั้งแต่โดนัทเข้าห้องฉันมา โดนัทก็เอาแต่สั่งนั่นนี่ รู้สึกเหมือนเธอเป็นผู้ปกครองยังไงก็ไม่รู้ เริ่มตั้งแต่หยิบกีตาร์แล้วเปิดโน๊ตบุ๊คเพื่อที่จะเลือกเพลง แต่ฉันยกโน๊ตบุ๊คให้โดนัทจัดการเลย ส่วนฉันรอฟังคำสั่งจากโดนัทอย่างเดียว
"แคร์อยากร้องเพลงไทย หรือสากล"
"สากล"
"ว้าววว อินเตอร์" โดนัทพูดจีบปากจีบคอ หมั่นไส้จัง ฉันนึกขำอยู่ในใจ
"เพลงนี้ไหม" โดนัทเสนอเปิดเพลงบนยูทูปให้ฉันฟัง "เราว่าเพลงนี้น่ารัก เหมากับสาวหวานๆอย่างแคร์"
Youtube
Song | At My Worst
~ I need somebody who can love me at my worst ~
~ No, I'm not perfect, but I hope you see my worth ~
~ 'Cause it's only you, nobody new, I put you first ~
~ And for you, girl, I swear I'll do the worst ~
"อืม เราชอบเพลงนี้"
"โอเค เก็บไว้ในใจก่อน แล้วหาตัวเลือกอื่นเพิ่มอีกสักสองเพลง"
"เราสองคนเปิดหาเพลงในยูทูปที่คิดว่าถนัดกับฉันมากที่สุด เลือกมาตั้งหลายเพลงแต่สุดท้ายก็จบที่เพลงแรกที่โดนัทเสนอ
"โกค่ะ"
"โกอะไร"
"เริ่มอ่ะค่ะ คอร์ดก็อยู่ตรงหน้า เนื้อเพลงก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ร้องค่ะ ขอแบบฟีลลิ่ง" ทำไมลิ้นโดนัทกระดกออกมาแบบนั้นหล่ะกับคำว่าฟีลลิ่ง
จากนั้นฉันก็เริ่มร้องเพลงเล่นกีตาร์อย่างที่ถนัด นี่คงเป็นความสามารถพิเศษของฉันอย่างเดียวเลยมั้งที่ทำได้ ไม่รู้ว่าจะออกมาดีไหม แต่ก็จะพยายามแล้วกันนะเพื่อนรัก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันหยุดร้องก่อนจะหันไปมองที่ประตู "ร้องต่อไป เดี๋ยวไปเปิดให้ สงสัยขนมจะมาแล้ว" โดนัทวิ่งดุ๊กดิ๊กไปเปิดประตู และก็เป็นป้าบัวจริงๆที่ถือถาดขนมกับน้ำมาเสิร์ฟเราสองคน
"ขอบคุณนะคะป้าบัว" ป้าบัวเดินมาวางถาดไว้บนโต๊ะ
"ค่ะ ป้าไม่กวนละ" ป้าบัวบอกยิ้มๆก่อนจะเดินออกจากประตู
"ต่อค่ะที่รัก"
"โดนัทเราถามจริง วันๆมีกี่อารมณ์"
"หลายอารมณ์ แต่ถ้าเธอยังถามอยู่เราจะมีอารมณ์โมโหแล้วนะ" พูดจบโดนัทหยิบคุกกี้ที่ป้าบัวเอาขึ้นมาให้กัดคำโตๆ "อร่อยม๊ากกก" นี่ไง ฉันถึงได้ถามโดนัทว่าวันๆมีกี่อารมณ์กันแน่
ฉันได้แต่นั่งกลั้วหัวเราะในความเป็นตัวเองของเธอ บางทีก็อาจจะเกินไปหน่อย แต่เธอก็น่ารักกับฉันมากๆเลยนะ
°°°°°°°°°°