ENGINEER 48
| เมื่อไหร่ะจะใจอ่อน |
ฉันรีบยกมือขึ้นสองข้างแล้วดันไปที่หน้าอกแกร่งก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ยอมรับตรงๆเลยว่าเขินเอามากๆกับการกระทำของเขาเมื่อครู่ จนฉันต้องเรียกสติกลับคืนมาให้กับตัวเองอีกครั้ง เมื่อกี้ฉันยังต่อว่าเขาอยู่เลย พอเขาแสดงอาการที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนมันยิ่งทำให้ใจดวงน้อยๆของฉันมันสั่นไหวมากกว่าทุกครั้ง
"ถอยออกไปค่ะ"
"ไม่ บอกพี่ก่อน อยากฟังอีกไหม"
"ไม่ค่ะ ไม่ฟัง"
"พี่ชอบแคร์"
"แคร์บอกว่าไม่ฟังไงคะ"
"แต่พี่อยากบอก"
"แคร์ไม่ฟังค่ะ"
"พี่ชอบแคร์ พี่ชอบแคร์" เขายังคงพูดให้ฉันฟังซ้ำๆทั้งที่ฉันบอกว่าไม่อยากฟัง เขามันเป็นพวกฟังไม่รู้ความหรือยังไงกัน แล้วตอนนี้ฉันก็ไม่กล้าหันหน้ากลับไปมองเขา ไม่รู้ว่าเขาทำสีหน้ายังไง แต่แค่ฟังจากน้ำเสียงฉันก็สัมผัสได้ว่าเขาต้องทำหน้าเจ้าเล่ห์อยู่แน่ๆ
"ถอยออกไปได้แล้วค่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
"ถ้ามีก็ไล่"
"คนนิสัยไม่ดี"
"หึ"
