ENGINEER 31
| ทำไมจะยุ่งไม่ได้ |
เมื่อรู้ว่าเป็นใครฉันกับโดนัทถึงกับชะงักแล้วจับมือมองหน้ากัน โดนัทเองก็ดูตกใจไม่น้อยที่เจอเขาอยู่ที่นี่ แต่น่าจะเป็นฉันที่ตกใจมากกว่า เพราะฉันต้องการจะหลบหน้าเขา แต่มันก็ไม่แปลกถ้าฉันจะเจอเขาที่นี่ สิ่งที่แปลกว่าคือทำไมเขาถึงคิดว่าฉันมาอยู่ที่คอนโด
ร่างหนาก้าวเดินเข้ามาภายในห้อง ฉันกับโดนัทเลยกระเถิบหนีแต่ยังคงจับมือกันไม่ปล่อย
"ไลน์ไปหาทำไมไม่ตอบ โทรไปทำไมไม่รับ?" เขาถามเสียงแข็งแล้วจ้องหน้าฉันอย่างจับผิด
"ระ หรอคะ แคร์ไม่รู้" ฉันตอบปฏิเสธแต่ไม่กล้าสบตาสายตาคมที่เอ่ยถาม
"มองหน้าพี่"
ฉันมองหน้าเขาตามคำสั่งเสียงเข้มดุอย่างกล้าๆกลัวๆ
"พี่เตอร์คะ อย่ามายุ่งกับแคร์เลยค่ะ" เป็นโดนัทที่บอกและยอมเสี่ยงเพื่อปกป้องฉัน แต่คำพูดของโดนัทฉันรู้สึกได้ถึงความกลัว ก็เขาเย็นชา ดุแบบนี้ เป็นใครจะกล้าเข้าไปยุ่งหรือแม้แต่จะพูดคุย นอกซะจากผู้หญิงพวกนั้น
"ไม่ยุ่ง
