ENGINEER 55
| ให้โอกาส - ทำสำเร็จ |
ใบหน้าคมเคลื่อนเข้ามาใกล้ๆจนฉันต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทาง
ฟอด~
เขาเล่นทีเผลอขโมยหอมแก้มฉันไปฟอดใหญ่จนฉันต้องหันกลับมาถลึงตาดุใส่เขา
"ปล่อยเลยค่ะ"
"ไม่ปล่อย บอกพี่มาก่อนว่าไปได้ยินมาจากไหน ใครพูด" เขาถามเสียงแข็ง ทำไมจะต้องสนใจด้วยว่าใครพูด หรือว่าจริงๆแล้วเป็นเขาเองนี่แหล่ะที่เป็นฝ่ายกอดเธอก่อน
"จะใครก็ช่างเถอะค่ะ"
"บอกมาครับว่าใคร พี่จะไปจัดการคนนั้น ปล่อยให้ว่าที่แฟนพี่เข้าใจพี่ผิด"
"ใครแฟนคะ" ฉันเถียงแล้วเม้มปากแน่นหลบตาลงต่ำ ใจฉันมันเต้นตุ้มๆต่อมๆกับคำว่า 'ว่าที่แฟน'
"แคร์ไง" เขาบอกเสียงทุ้มละมุน มือหนายกมือขึ้นบีบจมูกฉันอย่างหมั่นเขี้ยว
"อื้อ~"
"บอกได้หรือยัง ถ้าไม่บอกพี่จูบนะ"
"บะ บอกก็ได้ค่ะ" เพราะกลัวว่าเขาจะจูบ เลยต้องรับปาก
"ใคร"
"แคร์...ไม่รู้ค่ะ" คำตอบของฉันทำเอาคิ้วเรียวหนาขมวดชนกันเป็นปม ฉันเลยต้องอธิบายต่อ
"แคร์ได้ยินผู้หญิ
