บทที่ 4 ถุงยางหมดอายุ (1)
1759 คำ
ช่วงสายของวันใหม่ คูเปอร์ตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนหัวเล็กน้อย ผลพวงจากการดื่มเมื่อช่วงค่ำของเมื่อวาน ปกติเธอเป็นคนดื่มไม่เก่งอย่างมากก็แค่อึกสองอึก แต่เมื่อคืนล่อไปเป็นกระป๋องไม่แปลกที่จะมึน
ดวงตาของเธอเบิกกว้างเท่าไข่ห่าน เมื่อหันไปเห็นสภาพของห้องนอน ภาพเร่าร้อนกับผู้ชายที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง
ค่อย ๆ ไหลเข้ามาในสมองจนเธออยากจะกรี๊ด
บ้าบอคอแตกเมื่อคืนเธอเสียตัวแล้วจริง ๆ เหรอ ความรู้สึกของคนมีประสบการณ์บนเตียงมันเป็นแบบนี้สินะ พูดไปก็รู้สึกปวดเอวไม่น้อย ผู้ชายแรงดีหรือเธอตอบสนองเก่งก็ไม่รู้
ในขณะที่คูเปอร์กำลังอมยิ้มอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา อยู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาด้วยฝีมือของนายมหาที่ตื่นตั้งแต่เช้า และดูกระปรี้กระเปร่าจนเกินเหตุ หน้าตาสดชื่นราวกับได้ยาดีก็ไม่ปาน
หากจะพูดแบบนั้นก็ไม่ผิด ความหวานของคูเปอร์ทำให้เขามีพลัง ไม่มีอาการปวดเนื้อปวดตัวแม้แต่น้อย แตกต่างจากเธออย่างสิ้นเชิง
“ตื่นแล้วเหรอครับ ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวเถอะ”
น้ำเสียงนุ่ม ๆ กับใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่ชื่อมหาทำเอาหญิงสาวเผลอยิ้มไม่รู้ตัว แต่พยายามเก็บอาการก่อนจะสอบถามถึงเรื่องของเมื่อคืนด้วยความเขินอาย แก้มทั้งสองข้างจึงแดงเปล่งปลั่ง จริง ๆ ไม่ต้องบอกก็รู้เพราะหลักฐานคาตา ทั้งเนื้อทั้งตัวไร้เสื้อผ้าไหนจะความรู้สึกตรงหว่างขาที่มันไม่เหมือนเดิม
“พี่มหาเมื่อคืนเรา...” ถามไม่จบประโยคเมื่อเห็นสายตาร้อนแรงของคนตัวโต ชายหนุ่มจึงยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะนั่งลงข้างเธอแล้วเอามือไปลูบหัวด้วยความอ่อนโยน
ตอนนี้คูเปอร์ควรไปอาบน้ำมากกว่า แล้วค่อยมาคุยกันให้เป็นเรื่องเป็นราว ถึงเขาจะจนแต่เขาก็พร้อมจะรับผิดชอบเธอ ลูกผู้ชายกล้าทำก็กล้ารับ อีกอย่างต่อให้เธอไม่อยากให้รับผิดชอบ เขาก็จะทำเพราะหัวใจสั่งมา
“ครับ ตามที่เห็นเลย น้องเปอร์ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าแล้วค่อยมาคุยกัน” ความอ่อนโยนของผู้ชายตรงหน้า ทำเอาหญิงสาวเขินจนตัวแทบแตก
แอบบอกเขาในใจว่า อย่ามาพูดหวานกับตนเองได้ไหม แค่นี้ก็หลงไม่ไหวแล้ว ถ้าดีกว่านี้เกรงว่าเธอจะโง่หัวไม่ขึ้น
“ค่ะ แต่เปอร์เป็นคนมีความรับผิดชอบยังไงเปอร์ก็รับผิดชอบพี่มหาแน่นอน” หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะบอกในสิ่งที่คิดไว้เมื่อสักครู่
เรื่องที่เกิดขึ้นเธอเป็นคนเริ่ม เพราะฉะนั้นเธอจะเป็นคนรับผิดชอบเอง ด้วยการยินยอมให้นายมหามาเป็นสามีทดลอง ถ้าผ่านการทดลองงานเอาไปเลยงานแต่ง ทะเบียนสมรส สินสอดทองหมั้น เท่าไรไม่ปฏิเสธขอแค่เขาเป็นคนดีก็พอ ส่วนเรื่องฐานะเธอจะไม่สนใจ พูดได้เต็มปากว่าหลงผู้ชาย อะไรก็ยอมหมด
คนตัวโตนิ่งไปสิบวินาที คูเปอร์คือผู้หญิงแปลก นอกจากไม่เสียใจที่เสียตัวแล้วยังจะรับผิดชอบผู้ชายด้วย เอากับเธอสิมันต้องเป็นเขาไหมที่ควรพูดคำนั้น แววตาขบขันของนายมหาทำเอาหญิงสาวเขินจนตัวม้วน บิดจนจะเป็นเลขแปดอยู่แล้ว
“พี่เป็นผู้ชาย พี่ต่างหากที่ต้องพูดคำนั้น เอาเป็นว่าไปอาบน้ำก่อน หรือหนูจะให้พี่ช่วยอาบ” เขาขู่แต่มุมปากยิ้มร้าย ถ้าเธอพยักหน้าเขาพร้อมสลัดเสื้อผ้า ห้องน้ำก็ได้ บนเตียงก็ดี ริมระเบียงก็โอเค แต่คิดว่าอีกไม่นานก็คงได้ใช้งานครบ
“ไม่ค่ะ เปอร์อาบเอง” แม่สาวใจกล้าเมื่อคืนหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ตอนนี้เหลือแม่สาวขี้อายที่พยายามจะลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพเหมือนดักแด้
นายมหาจึงเดินเข้าไปอุ้มคูเปอร์ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน แต่หญิงสาวกลับดิ้นขลุกขลักบอกให้ปล่อยก่อนจะยอมอยู่นิ่ง ๆ เมื่อโดนขู่ ถ้าไม่ยอมให้อุ้มเขาจะวางเธอบนเตียงจากนั้นก็...
“ถ้าอยากได้คนช่วยอาบน้ำ ขัดทุกซอกทุกมุม เรียกพี่ได้นะครับ” คนอยากทำความดีกระซิบบอกคูเปอร์ และแอบเสียดายที่เธอไม่ชวนอาบน้ำ ถึงเขาจะอาบมาแล้วแต่ก็อาบอีกได้ไม่มีปัญหา
“บ้า ไม่เอาหรอกค่ะ พี่มหาออกไปเลย” หญิงสาวไล่ชายหนุ่ม เขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปวางที่ไหน นายมหาจึงกระซิบบอกอีกครั้งจงใจให้ปากสัมผัสแก้มนุ่ม
“อย่านานนะครับ อย่าปล่อยให้พี่หิว”
“คนบ้า ลามก อย่ามองเปอร์แบบนั้นนะ”
“พี่หิวข้าวไม่ได้หิวเปอร์”
“ขี้แกล้ง ออกไปเลย”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ อย่าช้านะครับ”
ทันทีที่ประตูห้องน้ำปิดลง หญิงสาวทรุดกายลงบนพื้น แข้งขาอ่อนแรงราวกับคนป่วย ทำไมผู้ชายที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงต้องน่ารักขนาดนี้ด้วย ทำไมเขาต้องมาทำให้เธอหวั่นไหวด้วย แล้วทำไมเธอต้องมาใจแตกตอนแก่
“ไอ้เปอร์เอ็งต้องมีสติกว่านี้ ท่องเอาไว้ใจเย็น ๆ อย่าหลงผู้ เราเพิ่งเจอกัน อย่าหลงเขาเด็ดขาด” เธอเตือนสติตัวเอง แล้วสูดอากาศเข้าปอดจากนั้นก็ผ่อนออกมาช้า ๆ ทำแบบนั้นอยู่สักพักถึงได้ลุกขึ้นไปจัดการเนื้อตัวใต้ฝักบัว
แต่ขายังไม่ทันจะก้าวพ้นกระจก ก็เห็นภาพของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในนั้น ก่อนปากอ้ากว้างด้วยความตกตะลึง ไอ้รอยแดง ๆ นี่คือรอยจูบใช่ไหม ทำไมมันเต็มไปหมดแบบนี้ โชคยังดีที่นายมหาสร้างรอยเอาไว้ใต้ร่มผ้าไม่อย่างนั้นเธอต้องหาเสื้อคอเต่ามาใส่แน่
เกือบครึ่งชั่วโมงกว่าที่หญิงสาวจะอาบน้ำเสร็จ ออกมาก็เห็นห้องนอนอยู่ในสภาพเรียบร้อยแล้ว ไม่เพียงแค่นั้นยังมีผู้ชายหล่อนั่งคอยด้วย นายมหาจึงตบที่นั่งข้าง ๆ ตัวเองเพื่อเรียกให้เธอมาดูอะไรบางอย่างซึ่งอยู่ในมือของเขา ใบหน้าของชายหนุ่มไม่ค่อยสู้ดีนัก เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่และสำคัญมาก
“เปอร์มานั่งตรงนี้ก่อน พี่มีเรื่องจะบอก” น้ำเสียงของเขาทำให้เธอรู้สึกใจเสีย แอบคิดว่าชายหนุ่มจะมาพูดตัดสัมพันธ์รึเปล่า หลังจากได้กินตับเธอจนอิ่มหนำสำราญ หรือว่าจริง ๆ แล้วเรื่องที่เขาโสดเป็นเรื่องโกหก
“เสียงเครียดเชียว อย่าบอกนะคะ พี่มหามีเมียแล้ว” เธอคิดไปไกลโขหน้าซีดปากสั่นขึ้นมาราวกับคนขี้ขลาด
ชายหนุ่มจึงรีบปฏิเสธ เพราะกลัวเมียหมาด ๆ จะคิดไปไกล คนอย่างเขาไม่สร้างโลกสองใบหรอก
“ไม่ ๆ พี่ยังโสด โสดสนิท เรื่องนั้นเปอร์สบายใจได้”
“จริงเหรอคะ พี่มหาไม่ได้โกหกเปอร์ใช่ไหม”
“ไม่ได้โกหก ไปถามลุงน้อมกับป้าจิต เจ้าของโฮมสเตย์ได้เลย”
“ถามแน่ ว่าแต่พี่มหามีเรื่องอะไร ทำไมต้องทำหน้าเครียดแบบนั้น”
“ดูนี่สิ กล่องถุงยาง”
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเครียด ก่อนจะชี้ไปยังข้างกล่องถุงยางอนามัย ที่ระบุวันเดือนปีผลิตกับวันเดือนปีหมดอายุ เอาไว้อย่างชัดเจน แต่คูเปอร์ไม่เอะใจ กลับเข้าใจผิดคิดว่านายมหาคนอึด อยากทำเรื่องเร่าร้อน
“กล่องถุงยางที่ใช้เมื่อคืน พี่จะเอาอีกเหรอ” บ้าจริงตอนนี้เธอไม่พร้อมแล้ว
ชายหนุ่มแอบขำเมื่อเห็นสีหน้าตลก ๆ ของแม่สาวชาวกรุง ไม่รู้ในหัวคิดอะไรอยู่ ถ้าให้เขาเดาต้องลามกแน่ ๆ คูเปอร์เป็นผู้หญิงที่เก็บอาการไม่เก่ง คิดอะไรก็พูดแบบนั้น
“เอาแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ดูวันเดือนปีที่หมดอายุ” นายมหาชี้ไปที่ข้างกล่อง หญิงสาวจึงเพ่งมองดี ๆ ก่อนจะอุทานเสียงดังลั่น ชื่อตัวเงินตัวทองแทบจะหลุดออกจากปาก ดวงตาถลนออกมาจากเบ้า
“เฮ้ย! นี่มันถุงยางหมดอายุแล้ว”
“ใช่ พี่มาดูเมื่อกี้นี้ คนที่มาพักไม่เคยใช้งานเลย”
“แจ็กพอตมาแตกที่เรา เฮ้อ แต่เราดวงยังดีค่ะ”
สวรรค์ยังเข้าข้างเพราะประจำเดือนมาช่วงที่เธอกำลังอาบน้ำพอดี ตอนนี้มันยังน้อยแต่อีกไม่กี่ชั่วโมงมันจะไหลเป็นสายน้ำซึ่งมาพร้อมกับอาการปวดหัวปวดท้อง ปวดแขนปวดขาแล้วแต่ว่าร่างกายอยากให้ตรงไหนปวด
“ยังไง อะไรคือดวงดี”
เขาถามด้วยความไม่เข้าใจ ถุงยางอนามัยหมดอายุดวงดีตรงไหน ถึงเธอจะเป็นรักแรกพบแต่เขายังไม่พร้อมให้ใครมาเรียกพ่อตอนนี้คิดแล้วขนลุก
“ก็วันนั้นของเดือนมาพอดีค่ะ เปอร์ถึงออกมาจากห้องน้ำช้า”
พยายามอธิบายด้วยความใจเย็น อารมณ์หงุดหงิดเริ่มครอบงำเมื่อเห็นแววตาใสซื่อของคนตัวโต
“วันนั้นของเดือนคือ?” ไม่เข้าใจอีกตามเคยเครื่องหมายคำถามวิ่งไปทั่วสมอง
คูเปอร์จึงถอนหายใจออกมาเบา ๆ พยายามระงับอารมณ์ที่กำลังจะปะทุพลางเตือนตัวเองในใจ อย่าแสดงพฤติกรรมแย่ ๆ ออกมาเด็ดขาดเดี๋ยวว่าที่สามีจะตกใจ
“คือประจำเดือนค่ะ อย่าให้เปอร์พูดเยอะสิ เปอร์ก็อายเป็นเหมือนกัน” ทำเป็นเอียงอายกลบเกลื่อนความโมโห ผู้ชายอะไรเนี่ยซื่อบื้อจัง แต่ไม่เป็นไรแบบนี้แหละเปอร์ชอบ ถ้าเขาแกล้งเป็นไม่รู้เรื่องเธอก็ยอมโง่อธิบายจนกว่าจะเข้าใจ นาทีนี้ผู้ชายต้องมาก่อนเรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง
“อ้อ โอเคพี่เข้าใจแล้ว งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ หมดปัญหาเรื่องถุงยางแล้วเนอะ”
เขายิ้มแห้งเปลี่ยนเรื่องคุย หญิงสาวจึงพยักหน้า
“ค่ะ กินข้าวเสร็จเปอร์จะให้พี่มหาพาไปซื้อของหน่อย”
“ได้ครับ กินข้าวให้เสร็จแล้วเราไปกัน”
- ผู้เขียน
