เวลา 20:00
".../..." สายตาสองคู่กำลังจ้องมองกันอย่างฟาดฟัน นัธทวัฒน์เองก็ไม่ยอมชายหนุ่มเช่นกัน
"ไหนคุณบอกรีบไปทำงานต่อไง" เสียงของพลอยชนกขัดจังหวะคนทั้งสองให้ละสายตาจากกัน นัธทวัฒน์มองหน้าภรรยาแล้วถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นยืน
"ผมคงกลับเช้าเลย" เขาบอกคนรักน้ำเสียงจำใจ คืนนี้คงไม่ได้กลับมานอนกับลูกเมีย อีกใจก็ไม่อยากทิ้งทั้งสองไว้กับใครบางคนที่เขารู้สึกอยากไล่ออกจากบ้านเต็มทน
"ดูแลตัวเองด้วยนะคะ" แม้จะมีพ่อเป็นตำรวจ แต่เรื่องความปลอดภัยเธอยังคงเป็นกังวล เราไม่รู้เลยว่ามีใครไม่พอใจหรือไม่ชอบขี้หน้าพ่อเราหรือเปล่า ยิ่งเป็นพวกมีเงินบ้าอำนาจเข้าหน่อย คนพวกนี้ย่อมแค้นฝังหุ่นเสียด้วยสิ เกิดพวกมันลอบกัดจะทำยังไง ยอมรับว่าตัวเองเป็นห่วงพ่อมากจริง ๆ
"อืม" ก่อนจะปรายตามองชายหนุ่มอีกครั้ง พร้อมกับไล่ทางสายตา บอกเป็นนัยให้ไสหัวออกไปจากบ้านตน ซึ่งนัธทวันฒ์ทำให้รู้กันแค่สองคน
"ครับ?
