ไม่เหมือนเธอ (NC++)
1341 คำ
@โรงแรมหรูใจกลางเมือง
ณิดานางแบบสาวดาวรุ่งที่เธอรับงานพิเศษเฉพาะลูกค้าหนุ่ม VIP เท่านั้น เธอเองก็ถูกใจเจฟไม่น้อยเพราะเขาโปรไฟล์ไม่ธรรมดาแวดวงไฮโซจะรู้จักเขาหมดในฐานะลูกชายมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เขาทั้งดูหล่อรวยและแบดบอยมีเสน่ห์ตรงใจเธอมาก เมื่อมีโอกาสจึงรีบคว้าเอาไว้หวังจะมัดใจชายหนุ่มและโชคดีถ้าเขาติดใจเธอขึ้นมาอาจจะพัฒนาความสัมพันธ์เป็นแฟนก็ได้
“แกร๊ก!!”
เมื่อประตูถูกเปิดออกร่างสูงในชุดเชิ้ตกางเกงยีนส์ราคาแพงเดินเข้ามา ใบหน้าหล่อผสมไทยจีนฝรั่งได้สัดส่วนเดินหน้านิ่งเข้าใกล้ ณิดายิ้มและส่งสายตายั่วยวนในชุดนอนซีทรูสีดำโนบาร์
“สวัสดีค่ะคุณเจฟฟี่ ณิดาค่ะ” ร่างงามผอมเพรียวขายาวเรียวเซกซี่ปนขี้เล่นนิดๆกล่าวทักทายก่อน
“ฉันขอไปอาบน้ำก่อนเธอช่วยหยิบถุงยางกับเจลที่ลูกน้องฉันเตรียมมาที่หน้าห้องด้วยละ” สิ้นเสียงร่างสูงก็เดินไปอาบน้ำชำระร่างกายเตรียมตัวทำกิจกรรมที่เคยทำบ่อยๆ
เมื่ออาบน้ำเสร็จเจฟเดินมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวที่พันเอวหนาไว้ โชว์รูปร่างกำยำซิคแพคแน่นเห็นกล้ามเนื้อที่ลีนไร้ไขมันที่มันยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ ทำให้ณิดาถึงกับหน้าร้อนผ่าวเจฟงานดีจนเธอต้องกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ
“เธอพร้อมแล้วใช่ไหม??”
“ค่ะ”
“ทาเจลแล้วนอนลงไป”
เจฟเขาชอบออกคำสั่งแม้ว่าจะชอบซื้อบริการแต่เขาไม่เคยพลาดการป้องกันสักครั้ง เมื่อร่างกายพร้อมจึงปลดเปลื้องผ้าขนหนูแล้วหยิบถุงยางราคาแพงสวมใส่เป็นการป้องกัน ขายาวๆขึ้นมาคร่อมบนร่างงามมือหนาจัดการลูบไล้ส่วนกลางกลีบกุหลาบที่มีเจลเคลือบอยู่ จัดการจับท่อนเอ็นร้อนใหญ่ยาวอาวุธลับเข้าไปทีเดียวจนมิดลำ ร่างงามใต้ร่างสะดุ้งเฮือกในความใหญ่ยาวจนจุกไปหมดที่มันถูกดันเข้ามาอย่างรวดเร็วไร้การเล้าโลมใดใด เอวหนาเริ่มขยับดันท่อนเอ็นเข้าสุดออกสุดค่อยๆเริ่มจังหวะกระแทกความเร็วขึ้นตามอารมณ์ของคนด้านบน ณิดาเริ่มเสียวในลีลาและความหนักหน่วงที่ได้รับจึงร้องครางออกมาอย่างไม่อาย
“ตับ!!…ตับ!!..ตับ!!!” เสียงเนื้อที่กระทบกันดังเป็นจังหวะ
“อ่าส์!!!…ณิดาเสียวค่ะ” คนใต้ร่างพึงพอใจกับรสสัมผัสที่ได้รับ แต่ไร้เสียงการตอบรับจากคนด้านบน
“อึก!!..อ่ะๆๆๆ!!”
เอวหนาเร่งจังหวะมือหนาบีบเค้นเต้างามที่เปลือยเปล่าอย่างรุนแรง ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกพร้อมกับเหงื่อที่ผุดขึ้นมาตรงกรอบหน้า เป็นภาพที่ณิดาเฝ้าฝันมาตลอดว่าจะมีวันนี้ เธอต้องทำให้เขาพอใจหลงใหลในตัวเธอให้ได้
“อ่าส์!!…คุณเจฟขา….อ่ะๆๆๆ!!!..ดีค่ะ”
ในที่สุดร่างหนาก็กระตุกเกร็งตัวปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มถุงยาง มือหนาจึงดึงท่อนเอ็นใหญ่ออกมาแล้วหยิบทิชชูมาห่อทิ้งลงถังขยะอย่างไม่แยแส ร่างสูงที่เปลือยเปล่าลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อทำความสะอาดร่างกาย ปล่อยให้อีกคนที่นอนเปลือยกายฟินอยู่บนเตียง
“เหอะ!!!…ให้ตายเถอะไอ้คิมมึงไปนัดยัยนางแบบคนนี้มาข้างนอกก็สวยดีหรอกข้างในนี่กลวงเชียว…ไม่เหมือนยัยเหมือนแพรสักนิด” เจฟเขาทำเรื่องอย่างว่ากับณิดาแต่กลับคิดถึงอีกคนที่เขานั้นติดใจ
“นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี้ย!!!…เอากับใครก็ไม่เหมือนเธอ”
หลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำเจฟก็ให้ณิดากลับพร้อมกับเงินตามราคาที่ตกลงกันไว้ ณิดาเธอรู้สึกเสียอารมณ์ไม่น้อยที่เจฟนั้นเย็นชาไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้หรือนอนค้างคืนกับเขา เธอไม่คิดมาก่อนว่าเจฟนั้นจะเป็นคนนิสัยแบบนี้ข่าวลือว่าเขานั้นร้ายเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยและไม่แคร์ใครเป็นเรื่องจริง แต่ณิดาเธอไม่ยอมแพ้เพราะเจฟคือคนที่เธอหมายปองแล้ว
หลังจากเดินออกมาจากโรงแรมเจฟให้คิมขับรถไปส่งเขาที่เพนเฮาท์ ส่วนทีเขานั้นนอนค้างกับสาวที่โรงแรมจึงไม่กลับระว่างทางในรถคิมที่เห็นใบหน้าเคร่งขรึมของเจ้านายจึงถามขึ้น
“ไง???..ไอ้คุณเจฟนางแบบบริการไม่ถึงใจรึไงทำไมทำหน้าเหมือนข้อศอกหมาขนาดนั้น”
“ไอ้คิมดีนะที่หมดเวลางานมึงแล้ว…ปากดีนะมึงวันหลังอย่านัดยัยนี่มาอีก”
“อ้าว!!!…ทำไมปกติมึงไม่เคยบ่นสักครั้ง”
“กูไม่มีอารมณ์ว่ะ…ไม่เหมือนกับเด็กนั่น” คิมที่ขับรถอยู่กระตุกยิ้มที่มุมปากเขารู้ได้ทันทีว่าเจฟเจ้านายนั้นติดใจเหมือนแพรเข้าแล้ว
“มึงจะให้กูดิวเด็กนั่นให้ใหม่ป่ะ?”
“อืมกูจ่ายไม่อั้น”
หลังจากกลับมาถึงที่เพนเฮาท์เจฟที่นอนไม่หลับ เขาคิดถึงแต่ใบหน้าหวานปากบางจิ้มลิ้มดวงตากลมโตสดใสกลิ่นกายหอมละมุนเนื้อเนียนนุ่ม สัดส่วนโค้งเว้าทุกอย่างที่เป็นเธอบวกกับรสสัมผัสของเหมือนแพรอีกครั้ง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเขาเฝ้าคิดถึงเธอแม้ขณะร่วมรักกับหญิงอื่น ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยกว่ารูปร่างดีกว่าเหมือนแพรเป็นสิบเท่าก็ตาม ร่างหนานอนกระสับกระส่ายบนเตียงพยายามข่มตาหลับและครุ่นคิดวิธีที่จะได้เธอมาสนองความต้องการที่มี
“เหอะ!!!…ไม่รู้จักฉันกล้ามากนะเธอจะไม่รู้จักผัวคนแรกได้ยังไงกันอยากจะลองดีก็เอาเหมือนแพร”
ทางด้านเหมือนแพรก็นอนคิดถึงเรื่องของวันนี้ที่เธอเจอกับเจฟ ชายหนุ่มที่เป็นลูกค้าคนแรกของเธอและเขายังเป็นนักศึกษามหาลัยเดียวกันอีก ต่อไปเธอต้องเจอเขาอีกแล้วความลับดำมืดที่เธอซ่อนมันเอาไว้จะถูกเปิดโปงหรือไม่ เธอจะใช้ชีวิตนักศึกษาในมหาลัยแบบไหนถ้าเขาเกิดนึกสนุกขึ้นมากลั่นแกล้งเธอโดยการเอาเรื่องที่หลับนอนกับเขามาขู่ ทำไมโลกใบนี้ถึงได้ใจร้ายกับเธอขนาดนี้ แค่ครั้งเดียวที่ยอมขายศักดิ์ศรีมันน่าจะจบถ้าไม่ได้เจอกับเขาอีก
เช้าวันต่อมา
“นี่คะน้าแพรเราไปกินข้าวที่โรงอาหารกัน” ปั้นเดินมาชวนสาวๆหลังจากที่เขาเลิกเรียนจากคณะช่วงพักเที่ยง
“ได้สิกำลังหิวพอดีฉันอยากกินส้มตำแซ่บๆ นายไปสั่งให้หน่อยสิปั้น” เหมือนแพรอ้อนเพื่อนหนุ่มอย่างน่าเอ็นดูเขาแพ้ลูกอ้อนกับรอยยิ้มของเธอเสมอ
“วันนี้เลิกเรียนเร็วเราไปดูการแข่งขันบาสเกตบอลที่โรงยิมกันมั๊ย??”
“อื้อเอาสิ…ได้ข่าวว่าปั้นก็จะลงแข่งนี่นาเราจะไปเชียร์”
ทั้งสามคนกินมื้อเที่ยงไปคุยกันไปข้าวปั้นเป็นนักกีฬามาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้ว เขาเก่งทุกด้านไม่ว่าการเรียนหรือกีฬาเพื่อนผู้ชายเขาก็มีบ้าง แต่เขาจะสนิทและคอยดูแลคะน้ากับเหมือนแพรมากกว่า สาเหตุที่ทั้งสามคนยังไม่มีแฟนเพราะกลัวว่าหากใครมีจะทำให้มีเวลากับเพื่อนน้อยลง ปั้นนั้นแอบชอบเหมือนแพรมาโดยตลอดและไม่ยอมบอกกลัวเสียเพื่อน ส่วนคะน้าเธอก็ชอบปั้นคนที่รู้ดีคือเหมือนแพรเพราะเธอดูออกและคะน้าเองก็ยอมรับกับเธอตรงๆ เหมือนแพรจึงคิดกับปั้นแค่เพื่อนเท่านั้นเพราะไม่อยากผิดใจกับคะน้านั่นเอง
- ผู้เขียน
