หลังจากจบเหตุการณ์เลวร้ายทั้งหมดเจฟได้พาเหมือนแพรไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลโชคดีที่เธอไม่เป็นอะไรมากแค่อ่อนเพลียกับแผลฟกช้ำตามร่างกายแพทย์จึงให้น้ำเกลือแล้วกลับมาพักที่บ้านได้ เจฟจึงพาเหมือนแพรกลับไปพักฟื้นที่เพนเฮาท์ส่วนตัวเขานั้นคอยดูแลป้อนข้าวป้อนยาไม่ห่าง ส่วนณิดากับพวกที่ถูกจับได้นั้นเขารอให้เหมือนแพรอาการดีขึ้นก่อน จึงสั่งให้คิมกับลูกน้องคนอื่นๆพาคนชั่วไปขังไว้ที่โกดังเก็บสินค้าของครอบครัว
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ใบหน้าหล่อเหลาที่นอนข้างๆยิ้มกริ่มทักทายคนป่วยที่ตื่นขึ้นมาในยามเช้าตรู่ของวันใหม่
“เฮีย…ทำไมตื่นเช้าจัง?”
“อย่าเรียกว่าตื่นเลยเรียกว่าไม่ได้นอนเลยต่างหาก”
“เพราะแพรทำเฮียไม่ได้นอนรึเปล่า?”
“เด็กน้อย…เฮียเป็นห่วงเธอต่างหากกลัวว่าจะเป็นอะไรกลัวตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอใครเห็นนอนผวาทั้งคืน”
“แพรขอบคุณเฮียมากๆนะคะเฮียมีบุญคุณกับชีวิตแพร”
“ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาเฮียก็คงอยู่ไม่ได
