บ้านพักส่วนตัวของเจฟ
“ค่ะ..คุณเจฟแพรจะตามไปค่ะไม่ต้องให้พี่คิมมารับนะคะแพรไปเองได้ สวัสดีค่ะ”
“ยัยแพรวันนี้วันอาทิตย์อยู่กับพี่ไม่ได้หรอ?”
“มีงานด่วนที่สนามค่ะคุณเจฟโทรมาตาม”
“เจฟเค้าเป็นคนยังไงกันนะบางครั้งก็ดูใจดีบางครั้งก็ดูดุๆน่าเกรงขามพี่เดาใจไม่ถูกเลย??”
“คุณเจฟเค้าเป็นคนดีคนหนึ่งค่ะพี่ฝัน…ถ้าเขาไม่โกรธขึ้นมาเขาดีทุกอย่างเสียอย่างเดียวขี้โมโหไปหน่อย”
“เฮ้ออ!!…เมื่อก่อนเขาจะเป็นคนไม่ค่อยพูดนะไม่ชอบยิ้มออกจะขี้อายด้วยซ้ำไม่คิดว่าโตขึ้นมาเขาจะเปลี่ยนไปขนาดนี้….แต่พี่ชอบตอนที่เขาเป็นแบบนี้มากกว่าดูมีเสน่ห์น่าค้นหาและพึ่งพาได้” เหมือนฝันพูดถึงเจฟในวัยเด็กที่เธอรู้จักและยังชมเขาให้เหมือนแพรน้องสาวฟัง
“แพรจะตั้งใจทำงานแล้วจะค*****นค่าบ้านให้คุณเจฟที่ช่วยเหลือเรานะพี่ฝัน”
“จ๊า!!..คนเก่งของพี่”
เหมือนแพรนอนบนตักนิ่มของเหมือนฝันพร้อมกับคิดอะไรในใจไปเรื่อยเปื่อย ภายใต้รอยยิ้มอัน
