เช้าวันต่อมา
เหมือนแพรลืมตาตื่นขึ้นมาภายใต้อ้อมแขนแกร่งเธอรู้สึกเขินที่ยังนอนเปลือยกายเนื้อแนบเนื้อทั้งคืนอยู่กับเจฟ ดวงตากลมโตคู่งามจึงแอบมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยังหลับตาพริ้มหายใจสม่ำเสมอ นิ้วน้อยๆค่อยๆลูบไล้ไปที่สันจมูกโด่งรั้นรับกับรูปหน้าอย่างเบามือ
“เฮียทำบุญมาด้วยอะไรนะทำไมถึงได้หล่อขนาดนี้ คนอะไรยิ่งมองยิ่งหล่อ” เหมือนแพรคิดในใจเรื่อยเปื่อยเพ่งมองเหม่อไปที่เบ้าหน้าหล่อระดับเทพบุตรลูกรักพระเจ้าของเจฟ ที่มีส่วนผสมลงตัวไทยจีนและเซี้ยวฝรั่งสมบูรณ์แบบ
“เธอแอบมองเฮีย” ร่างบางสะดุ้งตกใจไม่คิดว่าเจฟจะรู้ตัวเขาไม่ได้หลับ
“เอ่อ…แพรขอโทษค่ะเฮียนึกว่าเฮียยังนอนอยู่”
“แอบหลงเฮียล่ะสิ”
“แพรไม่มีสิทธิจะคิดอะไรแบบนั้นหรอกค่ะ”
เหมือนแพรใจเต้นรัวกลัวว่าเจฟจะจับพิรุธว่าเธอเองก็แอบชอบเขาเหมือนกันจึงรีบลุกจากเตียงโดยเอาผ้าห่มพันร่างแล้วเดินออกไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ทิ้งให้เจฟนอนยิ้มอ
