“กินข้าวสิเฮียให้คิมซื้อโจ๊กมาให้อย่าลืมทานยาด้วยล่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
“แล้วห้องน้ำอยู่ตรงไหนล่ะเฮียร้อนเหนียวตัวไปหมด”
“อื้ออ!!..เดี๋ยวแพรพาไปค่ะ”
หลังจากอาบน้ำเสร็จเจฟก็รอเหมือนแพรที่กำลังอาบน้ำแต่งตัว เขานั่งรอที่เตียงนอนเล็กสีพาสเทลหวาน ห้องของเหมือนแพรนั้นดูเรียบง่ายสะอาดตา มือหนาหยิบรูปถ่ายที่เป็นรูปคู่ของเหมือนแพรกับเหมือนฝันสองคนพี่น้องที่ถ่ายด้วยกันในวัยเด็กทั้งคู่หน้าตาคล้ายกันมาก เหมือนฝันจะสวยและเรียบร้อยกว่า แต่เหมือนแพรจะดูสดใสขี้เล่นกว่าเพราะดวงตากับรอยยิ้มที่สะกดสายตาทุกคนของเธอนั้นเป็นเอกลักษณ์ ปากหยักจึงยิ้มให้กับสองพี่น้องที่ดูรักใคร่กัน เจฟเขาเป็นลูกชายคนเดียวเป็นความหวังของวงค์ตระกูลไม่รู้จักคำว่าพี่หรือน้อง ทุกอย่างในชีวิตเขานั้นอยากได้อะไรมันก็ได้มาอย่างง่ายดาย เมื่อมาเจอกับเหมือนแพรเธอนั้นต้องสู้กับชีวิตมาตั้งแต่วัยเด็ก ชีวิตแตกต่างจากเขาคนละขั้วเจฟ
