สองอาทิตย์ถัดมา.......
ฉันตามดูอลิสทุกฝีก้าว ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง เพื่อรอวันที่เธอติดต่อกับใครบางคน ที่เฮียโทร่าบอก ที่ฉันยังไม่รู้ว่าใคร จะจับคนผิดต้องให้จมด้วยหลักฐาน แววตาที่เหมือนใสซื่อที่มองมาที่ฉัน ทุกอย่างที่ดูเหมือนปกติ แต่ฉันดันลืมภาพที่ได้จากเฮียโทร่าไม่ได้เลย ภาพที่เธอเริงร่าเร่าร้อนกับยามที่เฝ้าบ้าน ไม่อาจจะลบเลือนได้เลย
"คุณหนูมองอลิสทำไมคะหรือว่าอยากจาาาา......"
"ไม่!!! ฉันอยากจะพาเจ้าหมั่นโถวไปเดินที่สวน ไปด้วยกันไหม" ฉันชวนอลิสที่ตอนนี้ฉีกยิ้มกว้างให้ฉัน
ฉันพาเจ้าหมั่นโถวไปเดินในสวนของบ้าน โดยมีอลิสเดินตามมาด้วย ชวนฉันคุยนั่นคุยนี่ แทบไม่มีพิรุธอะไรเลย ถ้าฉันทำเฉยแบบนี้ไม่รู้ว่าจะต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ หรือเราจะต้องบีบให้อลิสทำอะไรสักอย่าง
"ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอพี่ชินเลยนะคะ ขอโทษค่ะ ลืมไปว่าคุณหนูคงไม่อยากให้ฉันยุ่งกับพี่ชิน" อลิสรีบก้มหน้าลงสำนึกผิด
"ฉันก็ไม่ได้ขนาด
