"จะจริงเหรอ 0.0" ซายน์มองหน้าของฉันอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าฉันจะชวนเขาไปเดทละมั้ง เอาจริงฉันก็พอมองออกแหละแต่ว่าที่ตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะพูดวันนี้ ตอนนี้ ในสถานการณ์แบบนี้
"เราจะโกหกทำไมละ^^"
"งะงั้นวันเสาร์นี้ไม่มีเรียนเราไปเดทกันนะ" ซายน์พูดกับฉัน
"เอาสิ" ฉันตอบกลับไปและมองไปข้างนอกก็พบว่าตอนนี้ฝนหยุดตกแล้ว
"ดีใจจังขอบคุณนะหมอกที่ยอมให้เราได้ไปเดทด้วย" ซายน์ยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี
"เรื่องแค่นี้จิ๊บ ๆ งั้นเรากลับก่อนนะฝนหยุดแล้วน่ะ" ฉันบอกกับเขาและเตรียมกระเป๋าเพื่อกลับคอนโด
"ขับรถดี ๆ นะแล้วเจอกันครับ" เขายกมือโบกลาฉัน
"โอเครซายน์ก็กลับดี ๆ ละ" ฉันพูดจบก็เดินออกมาจากห้องนั้นทันที
กึก! ขาของฉันชะงักเมื่อเจอลมเหนือยืนรออยู่ที่ข้างหน้า ฉันทำใจดีสู้เสือและเดินผ่านเขาไป
"ไม่ทักหน่อยเหรอรอตั้งนาน?" เขาพูดขึ้นเสียงเรียบนิ่ง
"ก็ฉันไม่รู้นิว่านายมารอฉันคิดว่ามารอคนอื่น" ฉันเองทำเป็นตอบกล
