บทที่ 25
คุณพริตตี้ (2)
“มาทำอะไรที่นี่” เสียงทุ้มดุดันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินนำฉันมายังจุดลับตา
ซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงสงบปาก เดินตามเขามาเงียบ ๆ กระทั่งถึงที่หมายนั่นแหละถึงได้ยินน้ำเสียงแข็งกร้าว เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมเข้มที่กดจ้องมองมาอย่างเอาคำตอบ
“ปะ...ป่านมาทำงานไงคะ แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้” ปากพูดพลางก้มหน้ามองสำรวจร่างกายตัวเองที่แต่งองค์ทรงเครื่องครบครัน
“...” ไม่ได้รับคำตอบใดกลับมาอีก ฉันจึงเชยใบหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าคุณไตรกำลังมองฉันด้วยความเรียบนิ่ง ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก หากแต่ลึก ๆ กลับได้รับกระแสความโหดเหี้ยมที่มันแผ่ซ่านออกมา
“มันเป็นงานด่วนน่ะค่ะ ตอนนั้นป่านถึงบ้านเรียบร้อยแล้วนะ แต่เจ๊สวยกำลังลำบากป่านเลยต้องมาช่วย นี่ก็ตั้งใจจะส่งข้อความไปบอกคุณอยู่พอดี แต่คุณไตรก็ดันเดินเข้ามาดักไว้ก่อนนี่แหละค่ะ”
ฉันบอกเสียงอ่อน เช่นเดียวกับดวงตาหวานเชื่อม เพราะไม่ได้มีเ
