บทที่ 32
แค่ตัวแทน (1)
สายป่านวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในตัวบ้านหลังใหญ่ หลังจากที่ได้รับสายจากมารุตว่าไตรพัฒน์ถูกลอบทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ครั้นฟังจากน้ำเสียงจากคนปลายสายรวมถึงเหล่าชายชุดดำที่ยืนคุ้มกันอยู่หน้าประตูแล้ว ก็ทำให้รู้ว่าเจ้านายของพวกเขาน่าจะบาดเจ็บสาหัสไม่น้อย
หญิงสาวเดินเข้ามาในตัวบ้านได้โดยไม่มีใครขัดขวาง เนื่องจากใครต่อใครก็ต่างรับรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเจ้านาย นั่นจึงทำให้ทุกคนต่างหลบหลีกและนำพาเธอมายังห้องรักษา โดยมีมารุตมือขวาคนสนิทหยุดยืนรออยู่ด้านหน้าห้องมาตั้งแต่ต้น
“เธอมาแล้วครับ” เสียงเข้มของชายชุดดำเอ่ยกับมารุตเป็นการบอกกล่าว และในจังหวะนั้นสายป่านก็รีบเดินตามเข้ามาพอดี ถึงได้เห็นว่าตามใบหน้าและร่างกายของเขาเองก็มีร่องรอยบาดเจ็บอยู่เช่นกัน
“ตอนนี้หมอรินกำลังผ่ากระสุนออกครับ คุณนั่งรอก่อนน่าจะอีกสักพักเลย”
“เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” สายป่านถามเสียงสั่นพล
