ฉันเลือกที่จะถอดรองเท้าอีกข้างแล้วยื่นไปให้เด็กหนุ่มตรงหน้า
"พี่กำลังท้าทายผม"
"ฉันเห็นว่านายอยากได้เลยถอดให้ แต่ว่ารองเท้านี้มันก็มีราคาที่ต้องจ่ายถ้านายไม่อยากได้" ฉันแอบมองไปที่การ์ดก่อนจะขยับเข้าไปใกล้เขา
"...."
"ใช่ว่าคนอื่น ไม่อยากได้" ฉันยักคิ้วก่อนจะโน้มหน้าเข้าใกล้เขามากขึ้นแล้วแกล้งงับที่ติ่งหูเขาก่อนจะลุกขึ้นเดินหันหลัง จริงอยู่ที่ฉันไม่ชอบเด็กแต่ชอบแกล้งก็อีกเรื่องเปล่า หึ
ผมรีบยื่นมือไปคว้ารองเท้าอีกคู่ของพี่สาวตรงหน้า
"เอ๊ยยักษ์ มึงเอาจริงดิ" มังกรกับกระทิงพูดขึ้นพร้อมกัน ทั้งคู่ขมวดคิ้วหันหน้าเข้าหากันแล้วยักไหล่เพราะยักษ์ไม่พูดอะไรนอกจากมองผู้หญิงตรงหน้า
"...." ใช่ ผมเอาจริง พี่สาวตรงหน้าผมจะต้องได้เธอ
มิ้นท์ค่อยๆยกแขนทั้งข้างขึ้นยักษ์กลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นก้นขาวเนียนตรงหน้าขยับเด้งส่ายยั่วน้ำลายของเขา มิ้นท์หันมาส่งยิ้มให้ยักษ์เธอยื่นลิ้นออกมาตวัดเลียริมฝีปากก่อนที่เธอจะแกล้งทำเป็นเหมือนจะถอดเสื้อ
"ถอดเลย ถอดเลย" เสียงตะโกนโหร้องของพวกชายข้างๆผมมันเริ่มดังจนความรู้สึกของผมตอนนี้มันอยากจะตะโกนร้อง ให้ดังกว่าไอ้พวกนี้ว่าห้ามถอดเสื้อ
"ฉันให้หนึ่งสามแสนถอดกางเกงชั้นในของเธอมาให้ฉัน" ผมชะงักเมื่อจู่ๆก็มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มันมาเห่าหอนบอกให้พี่สาวคนสวยที่ผมหมายตาถอดกางเกงชั้นในออก คนตั้งเยอะคิดว่าผมจะยอมเหรอ ผมหันไปมองก่อนจะแสยะยิ้มให้มัน
"หกแสน ไม่ต้องถอด" เด่นชะงักเขาเดินเข้าไปหายักษ์ก่อนจะมองสำรวจด้วยหางตามือข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเขาพ้นควันบุหรี่ออกแล้วถามเสียงเหี้ยม
"มึง คิดว่ามึงเป็นใครวะ กูบอกถอดก็ต้องถอด"
"เป็นคนที่มึงต้องถามไง กูบอกว่าไม่ให้ถอดก็ต้องไม่ถอดดิว่ะ"
"มึงคิดว่ามึงเก๋า" เด่นยื่นมือจะคว้าคอเสื้อยักษ์ มังกรที่กับกระทิงที่เห็นก็เดินเข้ามาทั้่งคู่ยืนข้างๆยักษ์และเป็นมังกรที่ปัดมือของเด่นออก
"ถ้ามึงแน่จริงก็เพิ่มเงินซิว่ะ อย่ามาทำอวดเบ่งใกล้ส้นกู" มักกรแสยะยิ้มเหี้ยม กระทิงแกล้งหัวเราะพอใจ
"หัวเราะทำเหี้ยอะไรว่ะ มึงกวนตีนกูเหรอ"
"แล้วมันหนักส่วนไหนของมึง กูเพิ่งรู้นะว่าไปนั่งอยู่บนหัวมึง" กระทิงพูด เพื่อนของเด่นคนหนึ่งเดินเข้ามาคว้าคอเสื้อกระทิงยักษ์กับมังกรที่เห็นต่างก็หันไปคว้าขวดเหล้าก่อนจะฟาดโต๊ะให้แตกแล้วจี้คอเด่นชายที่มีรอบสักเต็มตัวดูอายุมากกว่าเขาแค่ไม่กี่ปี
"ปล่อยมือมึงจากคอเสื้อน้องกู กูบอกให้ปล่อยไงไอ้เหี้ย" ยักษ์ตะคอกเสียงดังเขาจงใจจี้ลำคอชายตรงหน้ากระทิงยักคิ้วกวนๆ
เด่นหันไปมองเพื่อนของเขา สายฟ้ายอมบอกมือจากคอเสื้อกระทิงและเป็นยักษ์ที่เดินเข้าไปหาเด่น
"ล้านหนึ่ง ถอดทุกชิ้น" เด่นเสยผมไปด้านหลัง ยักษ์ถอดหายใจ เขากัดริมฝีปากแน่นเมื่อได้ยิน พิงเดินเข้ามาหามิ้นท์ที่กำลังยืนมองทั้งสองคน
"งานเข้าแกอีกแล้ว"
"น่ารำคาญ"
"แต่ก็มีคนเปย์แกตั้งล้านเชียวนะ แถมยังเด็กด้วย กำลังน่าเคียวน่ากิน" พิงปรายตามองไปที่มังกรก่อนที่เธอจะกอดอกสบตาเขาอย่างท้าทาย
"เงียบทำไมว่ะ มึงมีไม่ถึงล้านอ่ะดิ" เด่นหัวเราะชอบใจที่เห็นยักษ์เงียบ
"สามล้าน กูไม่ให้พี่สาวคนนั้นถอด" ยักษ์โน้มหน้าเข้าไปใกล้เด่นเขายกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่มิ้นท์ก่อนจะตะโกนเสียงดัง ทันที่เขาพูดถึงราคาหลักล้านทุกคนที่อยู่ในผับรวมทั้งดีเจถึงกับหยุดเล่นเพลง
"มิ้นท์เด็กนั้นเอาจริงนะ ดูๆไปหน้าตาก็ไม่เลว ไม่สนใจหน่อยเหรอ" พิงเดินเข้ามาถามมิ้นท์
"เธอก็รู้ว่าฉันเกลียดเด็ก" มิ้นท์ตอบเสียงเรียบเธอยังคงมองไปที่ยักษ์กับเด่น พิงแอบยิ้มเบาๆมือข้างหนึ่งของเธอเท้าสะเอวมองไปที่มังกรเขาหันมายิ้มพร้อมทั้งขยับมาเกาะเวที
"โบราณว่าไว้เกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นดีไม่ดีเธออาจจะได้ผัวเด็กก็ได้ใครจะไปรู้"
"พี่สาว มาหาผมหน่อยซิ"
"ซิ" พิงเชิดหน้าขึ้นมองบนมิ้นท์หัวเราะในลำคอ
"เห็นไหมว่าเธอเองก็ไม่ได้ชอบ"
"ยกเว้นเด็กกวนประสาทนั้นบอกตามตรงอย่างกับโรคจิต ฉันคุ้นชินกับสายตาไอ้พวกหื่นกามมาเยอะแต่กับเด็กนี้ขอบาย เหมือนกับเล่นอยู่ฆาตกรโรคจิตที่ชอบขโมยชุดชั้นในผู้หญิง" พิงกระซิบบอกมิ้นท์
"มึงคิดว่ามึงแน่" เด่นก้มลงมองรองเท้าของมิ้นท์เขากำหมัดแน่น เขามาเที่ยวที่นี้ห้าเดือน เขาพยายามทุกทางเพื่อได้คุยกับเธอตั้งนานแต่ยักษ์ที่เพิ่งจะมาวันแรกมันได้ทั้งจูบทางอ้อม ไหนจะรองเท้าของเธอและที่สำคัญมันได้คุยกับเธอ
"กูให้ห้าล้าน" กระทิงขมวดคิ้วเขาหันไปสะกิดมังกร
"มึงคิดว่ายักษ์จะสานต่อไหมว่า" กระทิงถาม
"กล้าพนันกับกูเปล่าล่ะ" มังกรยักคิ้วบอก
"ก็เอาซิถ้ามึงแพ้มึงต้องซื้อ" กระทิงกระซิบบอกมังกรชะงัก
"เชี้ย เกือบสิบล้านเลยนะโว๊ย"
"มึงกล้าพนันกับกูเปล่าล่ะ ถ้ามึงชนะพนันกูจะยกพี่เปรี้ยวให้มึง" มังกรทำหน้าคิดหนักเขาปรายตามองไปที่พิงอย่างน้อยก็ได้ฆ่าเวลาได้ระยะหนึ่ง
"กูว่าสานต่อแน่"
"เอ๊ยเกินไป เธอเป็นแค่สาวสตริปเปอร์เราไม่รู้ว่าเธอมีผัวมีลูกแล้วหรือยัง กูว่าไม่สานต่อ คนอย่างมันไม่จริงจังหรอกเชื่อกู"
"สิบล้าน กูให้สิบล้านถ้ายังน้อยเกินไป กูให้สิบห้าล้านภายในคืนนี้ พี่สาวคนนี้จะต้องไม่เต้นถอดเสื้อผ้าแม้แต่สักชิ้นเดียว"
"สิบห้าล้านไอ้เด็กบ้าฉันไม่ใช่สิ่งของนะโว๊ย"
"โคตรเปย์อ่ะ" เด่นกำหมัดแน่นสายฟ้าที่เห็นท่าไม่ดี
"ถอยก่อน กูว่ามันไม่ได้มาเล่นๆแน่สิบห้าล้านเงินไม่ใช่น้อยๆพวกมันสามคนน่าจะเป็นลูกคนใหญ่คนโต ถอยก่อนวันหน้าค่อยมา" เด่นชี้หน้ายักษ์
"กูฝากไว้ก่อน แล้ววันหน้ามึงได้เจอกูแน่"
"อย่าเก่งแต่ปาก แน่จริงนัดวัดเวลามาเลยกูพร้อม มึงล่ะพร้อมไหม?"
"นั่นดิ แน่จริงเข้ามาเลยดิ" กระทิงคว้าบุหรี่ขึ้นมาจุดเพื่อสูบเขาแกล้งยกนิ้วกลางขึ้นโชว์พร้อม
"มึง" สายฟ้าหันหลังมาเขากำลังจะพุ่งเข้าไปหากระทิงแต่มังกรเดินเข้ามาขว้างมือของเขายังถือขวดเหล้าที่แตกอยู่
"เข้ามาดิ ตัวต่อตัวก็ได้หรือจะหมาหมู่ก็ได้" มังกรปรายมองไปที่เพื่อนของเด่นที่กำลังจ้องมองมาที่เขาเปรียบเหมือนพวกเขาอยู่ท่ามกลางดงมาเฟียมาอย่างไงอย่างงั้น
"กลับโว๊ย" เด่นตะโกนเสียงดัง เขาหันไปมองมิ้นก่อนจะยอมเดินกลับออกจากผับ
"นี่ นายนะ" ผมชะงักเมื่อได้ยินเสียงที่แสนจะคุ้นเคย ผมรีบปรับสีหน้าแล้วหันไปยิ้มให้พี่สาวตรงหน้า
"เรียกผมเหรอครับ ผมชื่อยักษ์เรียกยักษ์น่าจะเพราะกว่านะครับพี่สาว"
"รวยมากหรือไง นี้มันเป็นงานฉัน ฉันมีหน้าที่เต้นโชว์ไม่ใช่สิ่งของ"
"แต่ผมหวง ผมไม่อยากให้ใครเห็นมันผิดเหรอครับ" ผมยื่นมือออกไปจับขาเรียวของพี่สาวตรงหน้าแต่ก็โดนเธอตีมือกลับมาอยู่ดีแต่ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยิ้มดีใจ
"ยิ้มอะไร ฉันกำลังด่านายอยู่นะ"
"ผมชอบครับ ชอบพี่ที่สุดเลย ถ้าพี่บอกว่ามันคืองาน งั้นพี่สนใจมาเต้นถอดเสื้อให้ผมดูคนเดียวได้ไหมครับแค่ผมคนเดียวเท่านั้น"
"...." ไอ้เด็กนี้ตั้งใจกวนประสาทฉันชัดๆ
ฉันรีบเดินหันหลังให้เด็กบ้า แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเขายังคงกวนประสาทฉันต่อ
"หรือพี่ไม่กล้าครับ ก็แค่เต้นแล้วถอดไม่ได้เอากันบนเตียงสักหน่อย"
"ไอ้เด็กกวนประสาทนี้" หมับ ฉันเดินกลับมาคว้าคอเสื้อเขา
"สนใจไหมครับ ผมสัญญาจะนั่งเป็นผู้ชมที่ดีของพี่ตลอดทั้งคืนเลย"
"นายเป็นใครถึงกล้ามาท้าทายฉัน เป็นแค่เด็กก็ควรอยู่ส่วนเด็กป่ะ"
"ผมสิบเก้าแล้วครับ ไม่เรียกว่าเด็กเขาเรียกวัยรุ่นแล้วพี่ล่ะวัยไหน แต่ผมไม่สนนะว่าจะวัยไหน ขอแค่ได้เห็นพี่ถอดผมก็ยอม"
"แล้วที่พูดมานะกล้าจ่ายไหม"
"แล้วพี่ล่ะ กล้าถอดไหม?"
"ถ้านายกล้าจ่ายฉันก็กล้าถอด"
"ตกลงผมจ่าย"