“นี่! คุณนิดคุณไม่ต้องร้อนใจไปหรอก เดี๋ยวลูกสบายใจก็กลับมาเองนั่นแหละ”
ณ บ้านหลังใหญ่ในตัวจังหวัดที่มีร่างของหญิงวัยกลางคนกำลังว้าวุ่นเดินกลับไปกลับมา ทั้งยังสั่งให้คนออกตามหาผู้เป็นลูกสาวให้วุ่น
หญิงวัยกลางคนผู้นี้แท้จริงแล้วคือคุณนิตยา เดชอนันต์ ภรรยายังสวยของผู้การณรงค์ และเป็นแม่ของหนูนิดนั่นเอง
คุณนิตยากำลังกังวลและร้อนใจอย่างหนักเมื่อผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วกลับติดต่อผู้เป็นลูกสาวไม่ได้ ทั้งยังให้คนออกตามหาก็ยังไม่พบ จึงไม่สามารถนิ่งได้อีก จนผู้เป็นสามีอย่างผู้การณรงค์พูดปรามนั่นล่ะ คุณนิตยาถึงได้หยุดเดินและหันมามองผู้เป็นสามีเขม็ง
“อะไรกันคุณมองผมแบบนั้นทำไม” ผู้การณรงค์พูดหลังจากเจอสายตาพิฆาตจากภรรยาคู่ชีวิต
“ฉันแค่แปลกใจ ทำไมคุณถึงดูไม่ร้อนใจกระตือรือร้นที่จะตามหา
ลูกสาวเราเลยล่ะคะ”
“...”
“หรือว่า... คุณมีอะไรปิดบังฉันใช่ไหม” คุณนิตยาหรี่ตาจับผิด
“อะไรกันคุณ เปล่าสักหน
