ธราดลยืนรอเรือแจวอยู่ที่ท่าน้ำห่างจากวัดไม่น้อยเขาเดินทอดน่อง ครุ่นคิดยังเรื่องที่คุยกับหลวงตา จิกไม่ใช่จิกแล้วเป็นใคร
"คุณ คุณขอรับ จะไปข้างในคลองหรือขอรับ"
เสียงเรียกเตือนสติธราดลเงยหน้าขึ้นพยักหน้ายิ้มๆ คนแจวเรือเบี่ยงหัวเรือชนตลิ่ง ใช้พายในมือจิกพื้นดินพยุงเรือให้หยุดนิ่งธราดลก้าวขึ้นเรือนั่งสบายบนแผ่นไม้ห้อยขาลงบนพื้นเรือ
"บ้านคุณพระธนายง"คนเรือก้มหน้า
"ขอรับ"พายเรือออกจากท่า
"ชื่ออะไรเรา"
"ชื่อบุญทันขอรับ"
เด็กหนุ่มคนแจวเรือตอบสั้นๆ ตามประสาคนแจวเรือที่มักเจียมเนื้อเจียมตัวเสียทุกคนเพราะบางครั้งลูกค้าที่โดยสารเรือก็มักจะมีเรื่องถามเรื่องคุยหรือแม้แต่ระบาย
"แจวเรืออยู่แถวนี้รู้จักนายมั่นไหม"บุญทันขมวดคิ้ว
"ขอรับ"ธราดลพยักหน้าขึ้นลง
บ้านคุณพระธนายง
"อุตส่าห์มาถึงนี่เชียวหนูมณฑาทิพย์หิ้วอะไรมาฝากมากมายเกรงใจแย่เชียว"คุณหญิงละม้าย รีบรุดมายังซุ้มดอกกุหลาบมอญที่สีของดอกกุหลาบเข
