"มะ หมายความว่าไง"
ตอนนี้ไก่ต้มที่ว่าซีดแล้วยังแพ้ใบหน้าสวยของจ๊ะจ๋าเสียอีก มือหนากระชับเอวบางของเธอเอาไว้แน่นกลัวว่าเธอจะหนีไปไหน มือหนาอีกข้างยังกำสร้อยข้อมือของเธอเอาไว้ ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมองใบหน้าซีดของจ๊ะจ๋า เธอคงช็อกมาก เฉกเช่นเดียวกับเขาที่ช็อกมากเหมือนกันก่อนหน้านี้
"คืนนั้น เป็นพี่เอง"
เขาได้ยินเสียงหัวใจของเธอที่ดังอยู่ใกล้ ๆ พร้อมกับลมหายใจที่ติดขัดของคนตัวเล็กตรงหน้าเขา ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มจนยากจะควบคุมเธอต้องตกใจมากแน่ ฮันเตอร์จึงถือวิสาสะตอนที่เธอกำลังช็อกสวมสร้อยข้อมือคืนกลับไปให้เธออีกครั้ง
"อย่าทำหายอีกนะ"
"น้องจ๋าขอไปสูบบุหรี่แป๊บนึงนะ" พูดแล้วรีบดันตัวฮันเตอร์ให้ออกห่าง ก่อนจะเดินมาหยิบซองบุหรี่ที่วางไว้อยู่ตรงหัวเตียงแล้วเดินออกไปที่ระเบียงห้องนอนปิดประตูบานเลื่อนกระจกอย่างแผ่วเบา จุดมันสูบแล้วเดินไปเดินมาอยู่ตรงระเบียง
จ๊ะจ๋าที่อยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีขาวมุก อีกท
