วันนี้ฮันเตอร์ไม่มีเรียนแต่ก็อยู่ที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าจนเย็นป่านนี้เพราะคนที่เขามาเฝ้าก็คือคนที่มีเรียนทั้งวัน เขาเห็นเธอเดินไปเดินมา บางทีก็ออกมาสูบบุหรี่คนเดียวแถมยังทำตัวปกติสุด ๆ จนแล้วจนรอดฮันเตอร์ก็ลงจากซูเปอร์คาร์คันหรูแล้วเดินมานั่งรอจ๊ะจ๋าที่ใต้ตึกคณะที่เธอกับเขาเรียนอยู่ ขณะที่กำลังนั่งรอรุ่นน้องหลายคนที่เดินผ่านไปมาก็ยกมือไหว้เขาเป็นการเคารพรุ่นพี่อย่างที่ใคร ๆ ต่างก็ทำกัน
"อ้าวไอ้เตอร์"
"อ้าวไอ้มาร์ช ไอ้ราล์ฟ มาทำไรกันวะ"
"มาส่งงานของเฉลิมพลดิ แต่งานมึงผ่านนี่หว่า แล้วมาทำไมวะ" มาร์ชเป็นคนที่เริ่มถามขึ้นมา ทว่าเหมือนนึกอะไรได้เขายกมือขึ้นชี้หน้าของฮันเตอร์พลางอ้าปากแสร้งทำทีว่าประหลาดใจ
"อย่าชี้หน้ากู"
"อะไรของมึงวะมาร์ช"
"เอา วันหยุดแทนที่จะเอาเวลาไปจีบหญิง หรือนอนอยู่บ้านสบาย ๆ แต่คนแถวนี้มันมีคนนึงโว้ย มาเฝ้าเด็กในปกครอง" แขนข้างหนึ่งคล้องลำคอของราล์ฟเอาไว้ส่วนสายต
