บทเรียนที่จำไปจนตาย

1827 คำ

“เข็มแกล้งทำน้ำร้อนลวกมือหรือเปล่า” ไฟรัสถามเมื่อทายาให้นิ้วมือเรียวสวยต่างจากผู้ชายทั่วไปคลึงช้าบนรอยแดงเพื่อให้ครีมเนื้อข้นซึมลงไป “หือ ใครจะทำบ้าๆ แบบนั้นละ มันทั้งแสบทั้งร้อนนะ” หล่อนปากแข็ง “ก็เผื่อพี่อยากเรียกร้องความสนใจจากผมไง” เขาเงยหน้ามาสบตาหล่อน “เรียกร้องทำไม” หล่อนทำเสียงสูง เพราะกำลังถูกจี้ใจดำ “หึงผมไง” “บ้าบอ หึงนายกับแม่นะหรือ โอ๊ย! คิดได้นะ” หล่อนเริ่มขำ “ไม่ได้หึงแม่ แต่ตรงนั้นพี่ลูกเต๋านั่งอยู่ด้วย เผื่อพี่หึง” เข็มหอมอยากหัวเราะให้ลั่นห้องแต่กลัวลูกตื่น จึงได้แต่กลั้นเอาไว้จนหน้าแดง ก่อนซบหน้าไปกับอกไฟรัสเพื่อปกปิดเสียงหัวเราะที่ยั้งไม่อยู่จนตัวสั่น “พี่ขำผมเหรอ คืนนี้รับศึกหนักเลย ผมไม่ปราณีแน่ๆ” เขาพูดอยู่เหนือศีรษะ เข็มหอมรีบยันตัวออกแต่ถูกกดเอาไว้แล้วเขาเป็นฝ่ายหัวเราะแทน จนลูกตกใจตื่นส่งเสียงร้องออกมาสั้นๆ ทั้งคู่จึงผละออกจากกัน “พี่อยู่กับฮามาดี้เถอะ ผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม