ถงอวี้เดินเข้าไปในเรือนของหม่าหย่งเต๋ออย่างไม่สบอารมณ์นัก นางเดินเข้าเรือนด้านในกลิ่นยาที่ตลบอบอวลไปทั่วแตะเข้าจมูกจนหน้านิ่วคิ้วขมวด “กลิ่นในห้องแรงขนาดนี้ผายลมของชินจิงยังหอมเสียกว่า” ถงอวี้เอ่ยขึ้นมาลอยๆ ทำให้หม่าหย่งเต๋อนึกขันด้วยความแช่มชื่นหัวใจ นางช่างเป็นสตรีเปิดเผยเสียจริง
ไม่นานพ่อบ้านเหลียงที่ตามมาภายหลังเดินนำสาวใช้สองคนเข้ามาภายในเรือน ถงอวี้ที่ยืนหลับตาอยู่พลันลืมตาหันไปทางพ่อบ้านเหลียง นางรีบเก็บอารามตกใจทันทีเพราะจู่ๆ คนทั้งสามก็เข้ามาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง
“นี่คือสมุดบัญชีขอรับ แล้วข้าน้อยยังเรียกพวกนางมาช่วยฮูหยิน” ถงอวี้พยักหน้ารับแล้วสั่งให้หาเตียงเล็กมาไว้ในห้องนี้ เพราะนางอาจจะจำเป็นต้องนอนที่นี่ พ่อบ้านเหลียงรับคำตามที่สั่งจัดแจงให้บ่าวแรงดียกเตียงและที่นอนนิ่มเข้ามาให้เร็วที่สุด ส่วนสาวใช้ทั้งสอง ถงอวี้สั่งให้เปิดหน้าต่างในห้องนี้และสั่งทำความสะอาดขจัดกลิ่น ส่วนน
