เนื้อนวลเดินจากไปด้วยท่าทางไม่ยี่หระกับคำที่พวงแก้วบอก มาโนชทำได้เพียงส่ายหน้า เอือมระอากับเมียตัวเองไม่รู้จะงกไปถึงไหน เงินก็หามาให้ไม่เคยขาดมือแต่ความอยากมีอยากได้ก็ไม่เคยลดลงมีแต่เพิ่มขึ้นตามอายุ ก่อนแต่งงานไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย
เธอเคาะประตูห้องแล้วเปิดเข้าไปในห้องสุรเชษฐ์ ในมือถือเหยือกน้ำจากมิติมาด้วย ไหนว่าน้ำขิงจะดูแลเขาแทนเธอ แล้วทำไมเขายังไม่ทานข้าวอีก คนพวกนี้ร้ายจริง ๆ
“ไปไหนมา” ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าเขาอารมณ์ไม่ดี แต่เธอไม่สนใจหรอกเธอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
“ไปตลาดมาค่ะ”
“ไปทำอะไร”
“ขายผักให้คุณนายค่ะ”
“หน้าที่เธอเหรอ?”
“ก็ขิงปวดท้องนี่คะ คุณนายใช้ก็ต้องไป” เนื้อนวลชักสีหน้า เจ้านายใช้ไปทำอะไร ลูกจ้างอย่างเธอก็ต้องทำสิ ถามไม่คิด
“แต่น้าอ้อยบอกว่าเธออยากไปเอง”
เนื้อนวลย่นคิ้ว สองแม่ลูกนี้เอาอีกแล้ว “แล้วแต่คุณเชษฐ์จะเชื่อเถอะค่ะ” เธอก็ขี้เกียจจะอธิบายเหมือนกัน คนไม่ช
