3
1200 คำ
เขาไล่ปลายลิ้นไปตามริมฝีปากอิ่มแล้วประกบปิดดูดดึง สร้างแรงกระเพื่อมในอกของคนที่หวามหวิวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เขาจูบเบาๆ แล้วผละออก เปลี่ยนเป็นจ้องตากับเธอ
ในระยะประชิดที่ตัวเขาลอยคร่อมอยู่ทำให้หญิงสาวเห็นว่าดวงตาของเขาช่างน่าหลงใหล ลัยลาเบี่ยงหน้าหนีแต่ถูกประคองหน้ากลับมาให้รับจูบดูดดื่ม สัมผัสจากปากร้อนชื้นทำให้ลัยลามึนงง ยอมเปิดปากแลกจูบกับเขาอย่างงกๆ เงิ่นๆ แต่นั่นทำให้คนคุมเกมรักตั้งแต่แรกครางฮือด้วยความพอใจ
“ดีมาก ต่อไป เธอก็จูบตอบฉันบ้าง ไหนลองซิ”
ลัยลาดื้อไม่ทำ เขาจึงเล่นไม้เด็ด ก้มลงไปกระซิบแหบพร่าข้างหูเล็ก
“ถ้าเธอไม่ฟังที่ฉันสอน ไม่จูบตอบฉัน งั้นฉันจะจูบเธอเอง แต่ฉันอยากเปลี่ยนที่จูบ เธอน่าจะรู้ดีนะว่าที่ต่อไป ฉันจะจูบตรงไหน”
ดวงตาดิบเถื่อนนั้นมองต่ำลงไปอย่างจาบจ้วง แม้ว่าลัยลาจะใช้ขาเบียดเอาไว้ แต่ก็ไม่พ้นสายตาของเขาอยู่ดี
“หยาบคาย” น้ำเสียงหวานต่อว่าเขาอย่างขุ่นเคือง
“ตรงไหน ไม่เห็นจะหยาบ ริมฝีปากไม่ใช่ที่เดียวที่น่าจูบ ถ้าตรงไหนหอมสะอาด ฉันก็จูบได้ทั้งนั้น แต่ถ้าเธออายก็รีบทำตามที่ฉันสั่ง” คนคุมเกมบนเตียงออกคำสั่งกับสาวน้อยที่บิดาสั่งให้เขารับผิดชอบมอบตำแหน่งลูกสะใภ้คนโปรดของท่านให้กับเธอ
ลัยลารู้ว่าบนที่แคบมีพื้นที่ให้คนสองคนดิ้นหนีกันได้ไม่เท่าไหร่ การยอมอ่อนลงน่าจะดีกว่า สิ่งที่เธอทำคือยื่นจมูกชนแก้มเขา
“เอาใหม่ ไม่ใช่แบบนี้ จูบ ไม่ใช่ให้เอาจมูกชนแก้ม”
ลัยลาเห็นสีหน้าเขาดุขึงขึ้น เธอรู้ว่าพลังความโกรธของเขาอาจจะทำให้เธอแทบแหลกคามือเหมือนตอนครั้งแรก เจ้าของใบหน้าสวยหลับตาพริ้มแล้วยื่นริมฝีปากไปประกบริมฝีปากกับเขา ยิ่งเธอพยายามจูบตามเขาสั่ง ท่าทางอ่อนหัดนั้นทำให้เขาคลั่งมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
เมฆาไม่รอช้า เขาจูบไล่ลงไปตามร่องอกอวบ ไล่ไปที่หน้าท้องแบนราบแล้วไปหยุดที่ทุ่งดอกไม้งาม เขาจูบอย่างไม่นึกรังเกียจ แต่เห็นเธอดิ้นจนต้องใช้ลำแขนกำยำคล้องรัดขาเรียวเอาไว้เพื่อล็อกพิกัดโดยไม่สนใจว่าลัยลาจะกระดากอายกับการกระทำของเขาแค่ไหน
“อย่าค่ะ”
คนนอนมองสะดุ้งเฮือก เมื่อเขาใช้ลิ้นแหวกว่ายเข้าไปทักทายเกสรดอกไม้ แล้วพบว่ามันหอมหวานสดใหม่เพราะไม่เคยมีแมลงภู่ตัวใดเข้ามาเยี่ยมเยือนในเขตหวงห้ามนี้
เขากดยิ้มพอใจ แกล้งแค่นี้ ลัยลาก็อับอายจนไปไม่เป็น แล้วพาตัวเองถอยห่างจากดอกไม้งาม ไปคร่อมทับในจุดเดิมที่ทำให้ลัยลาหวาดเสียว ครั้งนี้มันแตกต่างจากเมื่อครู่ เพราะเธอเห็นว่ามือของเขาประคองอาวุธนั้นไว้ในฝ่ามือ ความน่ากลัวดุดันนั้นดูเตรียมพร้อมเอาจริงกว่าครั้งไหนๆ
ลัยลาส่ายหน้าไปมาเพื่อปฏิเสธ ภายในใจสาวน้อยอยากจะตะโกนถามเขาว่านี่มันเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายคนหรือว่าด้ามไฟฉายกันแน่
แต่ว่าคนที่ถูกความปรารถนากระตุ้นจนพร้อมพรักเข้าครอบงำแล้วก็ไม่สามารถหยุดลงง่ายๆ เมื่อหมอเมฆาไม่ปล่อยให้ภรรยาตามสิทธิ์ประวิงเวลาหนีหน้าที่ต่อไป เขาค่อยๆ ขยับสะโพกแล้วดันตัวตนเข้าไปในช่องทางคับแคบที่อ่อนนุ่มแต่บีบรัดเข้าไปอย่างยากลำบาก แต่ช่างสร้างความต้องการให้กับเขามากเหลือเกิน
“เธอคับแน่นมากสาวน้อย”
แค่เพียงแรกเข้าก็ทำให้เขาสูดปากครางยาวด้วยความซ่านเสียวเกินคำบรรยาย ร่างกายของลัยลาทำให้ร่างหนากว่าต้องคำรามต่ำ สะกดทุกอารมณ์ในตอนนี้ที่กำลังพุ่งขึ้นสูง แม้แต่ลมหายใจก็แทบจะสะดุดเมื่อพบกับความหวิวไหวที่บิดตัวตนของเขาจนแทบปริหักออกจากกัน
“อาห์” เสียงทุ้มลึกคำรามเพื่อระบายความซ่านเสียวที่ก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง เขาไม่เคยเจอใครที่ทำให้รู้สึกเลือดในกายพลุ่งพล่านได้มากเท่านี้ สะใภ้รักของพ่อมีเวทมนตร์อะไร หรือที่เธอไปศัลยกรรมใบหน้ากลับมาเป็นลัยลาคนเดิม จะเพิ่มเติมทำสาวหลังจากถูกเขาฉีกหั่นพรหมจรรย์ไปเมื่อครั้งก่อน
ขณะที่ลัยลากัดริมฝีปากแน่น ร่างกายบิดส่ายเพราะความคับแน่นที่กลางร่าง เธอขยับตัวไม่ได้ เพราะเขาสอดประสานร่างเธอกับเขาเอาไว้ ช่องทางรักที่เขาพาตัวตนเข้ามาแนบสนิทอยู่ในกายเธอ
ลัยลาหน้าร้อนผ่าว ทั้งอายทั้งซ่านเสียว ยิ่งเขาขยับสะโพกส่ายวนไปมาเพื่อดันความแข็งกระด้างนั่นเข้ามาอีกก็ทำให้เธอต้องกัดปาก
“เจ็บ”
“ฉันรู้ ของเธอเล็กและแคบมาก”
ลัยลาหน้าแดงอีกรอบ เพราะคำบอกตรงๆ ห่ามๆ ของเขา “คนบ้า เอาออกไปนะ ฉันเจ็บ”
คนสวยเริ่มโวยวายอีกรอบ เธอจะไม่ยอมให้เขาดันสิ่งนั้นเข้ามาอีก แต่ว่าเมื่อเขาขยับตัวตนจะเอาออก ลัยลาก็ผวาเฮือก แต่แล้วก็ต้องอายเมื่อคนตัวสูงยิ้มบางๆ
“อยากให้ออกหรือไม่อยากให้ออกกันแน่ แต่ที่แน่ๆ แผ่นหลังฉันถูกเธอข่วนยับไปหมดแล้ว เสียวละสิ เลือกจะมีฉันเป็นสามีก็ต้องเสียวถึงขั้นสุดแบบนี้แหละ”
ลัยลาเบี่ยงหน้าหนี “คนบ้า หมอหน้าด้าน ไม่คิดเลยว่าจะบ้ากามมากขนาดนี้” เธอไม่อยากคุยกับเขาแล้ว
“อายจนพูดไม่ออกเลยเหรอ ไม่พูดกับฉัน งั้นฉันทำต่อ”
เท่ากับเป็นการยอมรับว่าเธอให้เขาทำต่อ ลัยลาสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่าถูกเติมเต็มเข้ามาจนแน่นไปหมด เธอหลุดเสียงครางออกมา เพราะถูกความซ่านเสียวเข้าครอบงำนับครั้งไม่ถ้วน เมฆาไม่คิดจะถอยอยู่แล้ว เพราะกลัวว่าจะทำให้คนตัวเล็กหวาดระแวงไม่กล้ามีเซ็กซ์กับเขาอีกเหมือนครั้งแรกครั้งนั้น
เมฆาพยายามใจเย็นแล้วค่อยๆ ไม่ได้ทำอย่างไม่บันยะบันยัง แต่ลัยลาคับแน่นเหลือเกิน เขาเร่งซอยสะโพกไปมาเพื่อให้ช่องทางรักเริ่มคุ้นชิน สักพักเขาก็สัมผัสได้ว่าลัยลาเริ่มผ่อนคลาย ช่องทางคับแน่นก็เริ่มขยายออก เขายิ้มออกมาแล้วชม
“คนเก่ง ดีขึ้นแล้วใช่ไหม”
ลัยลาไม่ได้ยินที่เขาพูด เธอรู้แค่ว่าหวามไหวไปทั้งร่าง
“งั้นฉันจัดเต็มต่อเลยนะ”
หญิงสาวหูอื้อตาลายไปหมด ตอนนี้ร่างกายแค่อยากให้เขาเติมเต็มและพาเธอไปให้ถึงจุดหมาย นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่เธอถูกร่างกายของเขาพันธนาการรัดเกี่ยวเอาไว้ จำได้แค่ว่าพอเขาปลดเปลื้องสายธารขาวขุ่นออกมาพร้อมกับครางเรียกชื่อเธอว่า
- ผู้เขียน
