หนูหน่อยสะดุ้งหันมองเขาก่อนจะหลุบสายตาลงต่ำ เพราะน้ำตาจะร่วงและไม่กล้ามอง ก็ร่างแข็งแกร่งนั้นมีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ ส่วนท่อนบนมีหยาดน้ำพร่างพราว เขายังไม่ได้เช็ดตัว
“บอกให้ไปอาบน้ำ”
น้ำเสียงห้วนทำให้หนูหน่อยต้องช้อนตามอง เขาหมายความว่าอะไร ก็หล่อนกำลังจะไปอาบน้ำ
“บอกให้ไปอาบน้ำ ได้ยินมั้ย”
สายตาที่สื่อมาคือห้องน้ำของเขา หนูหน่อยส่ายหน้าดิก เขาเห็นหล่อนเป็นอะไร คิดว่าหล่อนไม่รู้สึกรู้สากับเรื่องที่เกิดขึ้นหรือไง หล่อนรีบเดินตรงไปที่ประตู จะไม่ฟังคำสั่งเขา ทว่าฝ่ามือแข็งที่คว้าท่อนแขนทำให้หล่อนต้องหยุดเดิน
“ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง ฉันบอกให้ไปอาบน้ำ”
“ไม่!”
“ไม่อะไร ฉันสั่งและเธอต้องทำตาม”
“ไม่! หนูหน่อยไม่ทำตาม ไม่ทำ!”
หล่อนเสียงดัง ริมฝีปากสั่
