ตอนที่ 6 คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่
“มึงสนิทกับสองพี่น้องแฝดนรกนั่งหรอแชม”
ขนมเพื่อนสนิทเอ่ยถามสาวร่างบางในชุดนักศึกษา ดวงตากลมเธอของเธอช่างมีเสน่ห์ชวนหลงใหล นั่นทำเอาใครต่อใครในคณะวิศวะต่างมองเหลียวหลัง
“เปล่ามึงก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทกัน ก็อย่างที่มึงเห็นไง พวกเขามาขอชีทเรียนกับกู”
"งั้นหรอ แต่หมอนั่นมองมึงยังกับอยากจะแดกเข้าไปทั้งตัวยังไงอย่างนั้น"
ขนมพูดพร้อมกับทำท่าทางประกอบได้น่ารักน่าเอ็นดูจนแชมเปญอมยิ้มตาม
“ไม่หรอกมึง คิดมากไปเองเถอะ”
แชมเปญยิ้มน้อยๆ เมื่อมาถึงตรงนี้เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่าเทรย์มองเธอแบบไหน วันๆ ก็เรียกเธอแต่ยัยเด็กเอ็นฯ อยู่แบบนั้น แถมยังชอบดุ ชอบออกคำสั่ง แล้วเธอก็ยังไม่ได้บอกขนมเลยว่าได้ย้ายเข้าไปอยู่คอนโดของสองพี่น้องนั่น เพราะไม่อยากให้เพื่อนรู้สึกผิดที่ไม่ได้ให้เธอไปอาศัยด้วย
23.00 น.
ค่ำคืนเงียบสงัดและชีวิตของแชมเปญก็เป็นไปได้ด้วยดี สองแฝดไม่ค่อยมานอนที่คอนโดนี้จริงๆ อย่างที่พวกเขาบอก นั่นทำให้เธอรู้สึกโล่งใจ แต่อีกใจก็รู้สึกเหงา เธอกำลังเตรียมตัวนอนเพราะทำงานทุกอย่างเสร็จแล้ว
มือเล็กเอื้อมไปหยิบรีโมตทีวีเพื่อปิดทีวีเตรียมตัวเข้านอน ร่างบางในชุดกระโปรงนอนสายเดี่ยวผ้าซาติน วันนี้ไม่ได้ใส่บราเพราะเธอมั่นใจว่ายังไงสองแฝดก็คงไม่กลับ
แต่เธอคิดผิด เมื่อ จู่ๆ เทรย์โผล่เข้ามาที่คอนโด
ประตูถูกเปิดขึ้นพอดีกับจังหวะที่เธอลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเดินกลับห้อง แชมเปญตกใจมากที่เห็นคนพี่เดินเข้ามา สีหน้าของเขาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก แต่ก็มองเธอในชุดนอน (ไม่ได้นอน) อย่างไม่วางตา
“มะ มีอะไรหรือเปล่าคะคุณเทรย์ เอ่อ ฉันคิดว่าคุณจะไม่กลับวันนี้”
แชมเปญถามพลางจะเดินไปหาอะไรมาคลุมตัวเอง เพราะชุดนอนเธอบางมาก มันบางจนเห็นยอดถันที่ชูชันผ่านเนื้อผ้าลื่นๆ นั่น แล้วเธอก็รู้ตัวว่ากำลังโดนจ้องจากแฝดพี่บ้าอำนาจอยู่
“มีข่าวดีกับข่าวร้ายมาบอก เธอจะฟังอะไรก่อน”
เขาเดินเข้ามาประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว ทำให้เธอที่กำลังจะเดินไปหาอะไรมาคลุมตัวเองต้องหยุดอยู่ตรงหน้าเขา แชมเปญไม่กล้าสบตาดุๆ ของเขาจึงรีบหลุบตาลงต่ำทันที
“ขะ ข่าวดีก็ได้ค่ะ”
เธอตอบตะกุกตะกัก ท่าทางหวาดกลัวของเธอทำเอาอีกคนอดอมยิ้มไม่ได้
“ข่าวดีคือไอ้ทรอยชนะการแข่ง”
“หืม งั้นก็ดีใจด้วย…อึก”
เธอเงยหน้ามองเขาที่กำลังทำหน้าดุแล้วจ้องมาที่ริมฝีปากบางของเธออย่างไม่วางตา เธอพยายามเบือนหน้าหนี แต่อีกคนรู้ทัน เขาจับคางเธอไว้ไม่ให้หันมองทางอื่น และพูดอื่นอย่างเซ็งๆ ว่า
“ข่าวร้ายคือ ฉันแพ้คอนแท็กเลนส์ที่เธอหามาให้ ดูสิตาแดงหมดแล้ว”
เขาพูดพร้อมกับจ้องไปที่ตาของเธอ แชมเปญจ้องตอบ ไม่ได้จ้องเพราะพิศวาสอะไรหรอกแต่จ้องเพราะรู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นสาเหตุ และใช่ ตาเขากำลังแดงอยู่จริงๆ
“ตาแดงจริงๆ ด้วยค่ะ แย่แล้ว อึก…ฉันจะทำยังไงดี”
สาวน้อยขี้กลัวลนลานไม่หยุด เธอตัวสั่นและกลัวว่าเทรย์จะโมโหหนัก เพราะปกติถ้าเธอทำอะไรไม่ถูกใจเขา เขามักจะดุเธอเสมอ ต่างกับคนน้องที่เป็นคนสบายๆ ชิวๆ และตามใจเธอตลอด
“ตอนนี้ฉันแสบตามาก และเธอต้องรับผิดชอบ”
เขาเอ่ยเสียงดุเล่นเอาสาวเจ้าสะดุ้งโหยงแล้วหลุบตาลงต่ำทันที น่ากลัวชะมัดเลยคนคนนี้ คิดเพียงเท่านั้น แต่มือหนาที่เอื้อมมาเชยคางเธอให้เงยหน้ามามองมันช่างอ่อนโยนสวนทางกับน้ำเสียงและดวงตาดุๆ ของเขายิ่งนัก
“แว่นตาฉันอยู่ไหน ไปหามาให้ทีสิ”
เขาสั่งพร้อมกับจ้องหน้าเธอ ก่อนจะผละออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อที่จะถอดคอนแท็กเลนส์ออก
“ไอ้ทรอยไปฉลองถ้วยแล้วแต่ฉันต้องมานั่งแสบตาอยู่เนี่ย”
เขาตะโกนออกมาจากห้องน้ำ ทำให้สาวน้อยที่กำลังลนลานยิ่งสั่นไปใหญ่ เธอรีบไปหาแว่นตาและผ้าขนหนูเพื่อให้เขาเช็ดหน้าหลังจากที่เขากำลังล้างหน้า
“ขะ ขอโทษค่ะ”
แชมเปญยื่นผ้าขนหนูให้เขาด้วยมือเล็กที่สั่นเทา คนพี่จ้องมองเธอไม่กะพริบ ก็แน่ล่ะ ชุดนอนของเธอมันช่างยั่วยวนชวนมอง ไหนจะหน้าอกหน้าใจที่มันใหญ่จนล้นออกมานั่นอีก
เมื่อเขาเช็ดหน้าเสร็จเธอก็ยื่นแว่นตาให้เขา แต่เขากลับไม่รับและสั่งเธอเสียงดุ
“ใส่ให้ฉันสิ เธอต้องรับผิดชอบ และทำตามคำสั่งของฉัน”
คนตัวเล็กพยักหน้าเบาๆ แล้วค่อยๆ ถ่างขาแว่นตาออกก่อนจะสวมมันให้เขาอย่างเบามือ จากนั้นอีกคนก็แกล้งเธอทั้งคืนโดยการใช้เธอทำเรื่องต่างๆ แล้วแอบขำในท่าทีของหญิงสาวอยู่คนเดียวในใจ
“หิวน้ำ”
“ค่ะ”
“หิวข้าว”
“รอสักครู่นะคะ”
“อยากเปลี่ยนเสื้อ”
“ได้ค่ะสักครู่นะคะ”
แชมเปญวิ่งวุ่นอยู่แบบนั้นจนอีกคนอดขำไม่ได้ เป็นผู้หญิงที่อ่อนต่อโลกอะไรแบบนี้นะ เรื่องบนเตียงนี่จะเป็นยังไง เขาได้แต่คิดและสงสัยพลางจ้องมองร่างคนตัวเล็กที่กำลังไปหาเสื้อมาให้เขาเปลี่ยน
“นี่ คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่นะ น่าจะขับรถไปนอนที่อื่นไม่ไหวแล้ว เคืองตามาก”
เขาแกล้งแหย่คนที่กำลังลนลานหาเสื้อยืดมาให้เขาเปลี่ยน เธอมองหน้าเขาแบบ งงๆ
“ที่นี่เป็นคอนโดของคุณ คุณจะนอนก็ได้นี่คะไม่เห็นต้องขออนุญาตจากฉันเลย”
เธอท้วงด้วยแววตาใสซื่อ ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อีกคนที่นั่งชูมือให้เธอถอดเสื้อให้ปานว่าเป็นเด็กสองขวบ แชมเปญถอดเสื้อให้เขาแบบไม่คิดอะไร แต่เมื่อถอดออกถึงได้รู้ว่า ไม่ได้การแล้ว
หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะกับแผงอกแกร่งของเขา กล้ามเนื้อและซิกแพ็ก กำลังเล่นงานสาวน้อย เธอรีบหลุบตาลงต่ำเก็บอาการทันที อีกคนเห็นอาการของเธอแล้วแอบยิ้มออกมา ก่อนจะคว้าตัวเธอมานั่งซ้อนตักอย่างรวดเร็ว
“ฉันไม่ได้จะขออนุญาตเธอ แต่ฉันจะให้เธอนอนกับฉันด้วยคืนนี้”
อึก…
หญิงสาวกลืนก้อนเหนียวลงคอแล้วเงยหน้ามองเจ้าเสือร้ายที่มันทำท่าจะขย้ำเธอพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์