ตอนที่ 7

1106 คำ

ใบเตยพึมพำกับตัวเองเพราะหล่อนจัดเตรียมอาหารเช้าที่โต๊ะอาหารไว้อย่างดี แต่แล้วเมื่อออกจากห้องของเจ้านายหล่อนก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าคนสวนของธีรัฐมายืนอยู่หน้าห้อง             “ลุงยอด” ใบเตยอุทานออกมา พอเจ้าหล่อนเห็นหน้าคนทำสวนอายุราว ๆ ห้าสิบกว่าที่ชอบไว้หนวดเครารุงรังหนำซ้ำยังชอบส่งสายตาแปลก ๆ ให้หล่อนก็ทำหน้าเหมือนเอือมระอา             “มาหาคุณธีหรือจ๊ะใบเตย”             “ใช่...ฉันจะมาเรียกให้คุณธีไปกินอาหารเช้า นี่มันก็จะเลยเวลามาแล้ว”             “อย่าหาให้เสียเวลาเล้ย ใบเตย”             “ทำไมล่ะลุงยอด?”             “ก็ฉันเห็นคุณธีออกไปกับพยาบาลสาวสวยคนนั้นที่มาคอยดูแลตั้งแต่เช้า” ใบเตยทำหน้าครุ่นคิด “ลุงรู้มั้ยเขาไปไหนกัน” “เห็นไปทางริมคลองฝั่งโน้นน่ะ สงสัยจะเปลี่ยนสถานที่ทำกายภาพบำบัด” ลุงยอดพูดแล้วมองสาวใบเตยตั้งแต่ศีรษะลงมา โดยเฉพาะหน้าอกอวบใหญ่ที่มันดันชุดแม่บ้านของเจ้าหล่อน ใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม