คนป่าที่ 18
เอาตัวเข้าแลก
ภายในความมืด ดูเหมือนสิ่งที่ว่านลุ่ยคำนวณไว้จะเป็นจริงดังคาด เพราะชายหนุ่มตั้งใจจะเดินเข้ามาทุบตีนางซักหลายครั้ง จากนั้นค่อยดุด่าอีกซักหน่อย จัดการให้นางรู้จักเข็ดหลาบ ทีหลังจะได้ไม่ก่อปัญหาเช่นนี้อีก
หากแต่ทุกอย่างต้องกลับตาลปัตร ขณะพี่หมีเอื้อมมือไปเปิดกิ่งไม้เพิงพักที่ว่านลุ่ยนำมาปิดไว้ เค้าต้องขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ ทรวงอกสะท้านขึ้นลงด้วยโทสะ พยายามหักห้ามใจตนเองสุดชีวิต เพื่อไม่ให้ลงมือทุบตีนางจนตาย
“อู อู ก้า ก้า อูก้า อู” !!! พี่หมีตวาดออกมาสุดเสียง เค้าด่าทอหญิงตรงหน้าว่า แพศยา กล้าโก้งโค้งให้บุรุษอื่นง่ายๆ หากมิใช่ตนเองที่มา นางก็จะยอมให้ผู้อื่นขึ้นขี่ง่ายๆ เช่นนี้หรือ!
พี่หมีโกรธมาก เค้าพออ้อมมาหน้าเพิงพักก็เห็นหญิงสาวตั้งท่าโก่งก้นรอให้บุรุษเข้าไปเสพสม คลานแอ่นสะโพกรอคนมาขึ้นขี่ แสดงว่านางกำลังคิดนอกใจสินะ
ว่านลุ่ยฟังไม่ออก แต่เสียงแข็งกร้าวของบุ
