บทนำ การเริ่มต้น
1144 คำ
บทนำ
การเริ่มต้น
" เนเน่~ เอวามีเรื่องให้ช่วยอ่ะ~ " เด็กสาวหน้าตาน่ารักในชุดนักเรียนกำลังกอดแขนเพื่อนสาวของตัวเองด้วยความออดอ้อน
" อะไรอีกละเอวา เมื่อวานฉันก็ช่วยทำข้อสอบสอบซ่อมให้เธอไปหมดแล้วนะ " สาวน้อยใบหน้าสวยหวานเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองหน้าเพื่อนสาวของตัวเองภายใต้แว่นตาทรงกลม
" ช่วยทำสอบซ่อมภาษาอังกฤษให้ฉันหน่อยสิ "
" แค่ภาษาอังกฤษเอง เธอยังสอบตกเลยเหรอ " ร่างบางถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวของตัวเองสอบตกเกือบทุกวิชา ทำไมเธอถึงมีเพื่อนหัวสมองไอคิวต่ำแบบนี้นะ
" น่ะๆๆๆเนเน่ ช่วยเอวาหน่อยน้าาา~ " เสียงใสเอ่ยด้วยความออดอ้อน ทำให้คนที่อยู่แถวนี้ถึงกับใจอ่อน
" ก็ได้ แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ เธอควรไปเรียนพิเศษได้แล้วนะเอวา " เนเน่บอกก่อนจะดีดหน้าผากเพื่อนสาวของตัวเองเบาๆ ถึงเธอจะบอกว่าเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก็ไม่เคยสุดท้ายสักที
" เย้!!! เนเน่ใจดีที่สุดเลย! " เอวาร้องออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินไปค้นข้อสอบสอบซ่อมภาษาอังกฤษที่เธอยัดใส่ใต้โต๊ะเรียนเอาไว้
" คืนนี้เธอก็ไปเที่ยวอีกแล้วสินะ " เนเน่มองหน้าเพื่อนสาวของตัวเองที่ตอนนี้กำลังดี๊ด๊าใหญ่
" แน่นอนสิ เนเน่อยากไปบ้างไหมละ มีแต่หนุ่มหล่อๆทั้งนั้นเลยนะ " เอวาชักชวนเพื่อนสาวของตัวเอง
เพื่อนสาวของเธอนั้นมีนิสัยที่แตกต่างกับเธออย่างลึกลับ เพราะเนเน่เป็นเด็กเรียบร้อย เอาแต่เรียน เรียน แล้วก็เรียน แถมยังต้องกลับบ้านไปเรียนพิเศษอีกด้วย ส่วนเอวาเป็นเด็กเรียนไม่เก่ง สอบตกเกือบทุกวิชา มีแค่วิชาพละศึกษาเท่านั้นที่ได้เกรด4มาตลอด
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งสองคนเข้ากันได้ก็คือเรื่อง 'เซ็กซ์'
ใช่! เรื่อง 'เซ็กซ์' นั้นทำให้เนเน่กับเอวาเป็นเพื่อนสนิทกันถึงทุกวันนี้ เพราะความต้องการทางเพศของทั้งสองคนสูงมาก แตกต่างจากคนอื่นอย่างชิ้นเชิง แต่ทั้งสองต่างกันตรงที่เอวาจะเปิดเผยความต้องการเหล่านั้นออกมาตรงๆ แต่เนเน่มักจะเก็บซ่อนมันเอาไว้ภายใต้หน้ากากจอมปลอมของเด็กรักเรียนไม่ยุ่งความรัก
" ไม่ละ วันนี้ฉันต้องกลับบ้านไปเรียนพิเศษ " เนเน่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อเห็นข้อความในไลน์ที่แม่ส่งมาว่าจะเปลี่ยนครูสอนพิเศษคนใหม่
" เนเน่นี่เรียนตลอดเลยนะ ไม่เบื่อบ้างเหรอ " เอวาถามออกไปด้วยความสงสัย ถ้าเป็นเธอเองคงจะเบื่อน่าดู แค่เรียนในห้องเรียนก็รู้สึกสะอิดสะเอียนเกินพอแล้ว
" หึหึ~ ช่วงเรียนพิเศษนี่แหละสนุกที่สุดแล้ว " เนเน่แสยะยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับหัวเราะอย่างมีเลศนัย เพื่อนสาวของเขารู้ได้ทันทีว่ามันคงจะ 'สนุก' อย่างที่บอกออกมาจริงๆ
" อย่าบอกนะว่าพี่ชายคนนั้นยังสอนเนเน่อยู่นะ " เอวาถามออกไป พลางนึกถึงเรื่องที่เนเน่เคยเล่าให้ฟังเกี่ยวกับครูสอนพิเศษของเธอ
" หมอนั่นออกไปแล้ว " เนเน่กล่าวออกมา ก่อนจะพูดต่อ " แต่... "
" แต่ ??? "
" แม่บอกว่าจะมีครูสอนพิเศษคนใหม่มาแทน "
" เอ๋~ งั้นก็เข้าทางเนเน่เลยนะสิ "
" แน่นอน ชักจะสนุกแล้วสิ "
ณ บ้านของเนเน่(คฤหาสน์ขนาดใหญ่)
" กลับมาแล้วมะม๊า " เนเน่เดินเข้ามาในบ้าน เมื่อรถรับส่งประจำบ้านจอดหยุดอยู่ที่ทางเข้าบ้านของเธอ เมื่อเห็นผู้เป็นแม่ของตัวเองนั่งอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก เนเน่ก็ไม่รีรอที่จะกล่าวทักทาย พร้อมกับยกมือไหว้
" อ้าว มาแล้วเหรอเนเน่ " ผู้เป็นแม่ยิ้มหวาน เมื่อเห็นลูกสาวของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปกอด
" คิดถึงมะม๊าจัง " เนเน่บอกก่อนจะยิ้มบางให้กับแม่ของตัวเอง เนเน่ไม่ค่อยจะได้เจอกับพ่อแม่ของตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะท่านสองคนต้องทำงานที่ต่างประเทศ ยิ่งพ่อนี่ไม่ต้องพูดถึง เจอกันปีละสอง-สามครั้งเท่านั้น
" มะม๊าก็คิดถึงลูกจ๊ะ " ผู้เป็นแม่กล่าวเสียงหวาน ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับลูกสาวของตัวเอง
" มะม๊ากลับมาไทยตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่เห็นบอกเนก่อนเลย "
" กลับมาได้สักพักแล้ว แต่มะม๊าต้องไปทำธุระที่อื่นก่อน แล้วทำไมเนเน่ถึงไล่ครูสอนพิเศษคนเก่าออกไปละ " ผู้เป็นแม่ถาม เมื่อจำได้คร่าวๆว่าลูกเคยไล่ครูพิเศษคนเก่าออกไป
" ก็เขาสอนไม่ดีอ่ะมะม๊า เนเรียนไม่เข้าใจเลย อะไรก็ไม่รู้ ขืนจ้างไปนะ เปลืองเงินเปล่าๆ " เนเน่บอกก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
" จ้าๆ มะม๊าเข้าใจแล้ว มะม๊าเลยจ้างครูสอนพิเศษคนใหม่ให้ไง " ผู้เป็นแม่ยิ้มหวาน
" ใครเหรอค่ะครูคนใหม่ ไหนมะม๊าบอกว่าเขาจะมาวันนี้ นี่ยังไม่เห็นหน้าตาเลยว่าผ่านไหม "
" ฮ่าๆ รับรองคนนี้หล่อแน่ๆ แถมยังสอนดีอีกต่างหาก เก่งทุกวิชา โดยเฉพาะดรออิ้งเก่งที่สุดเลยจ๊ะ เนเน่อ่อนวิชาวาดภาพใช่ไหมละ "
" ชะ...ใช่ค่ะ " เนเน่พยักหน้า พลางกับนึกถึงวิชาศิลปะที่ตัวเองเกลียดที่สุด
" คนนี่สอนสนุกถูกใจเนเน่แน่ๆ เพราะเป็นลูกของเพื่อนสนิทแม่เองเลย " ผู้เป็นแม่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
จู่ๆเสียงรถคันหนึ่งก็ขับมายังหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงฝีเท้าก้าวเดินเข้ามายังห้องรับแขก ที่สองแม่ลูกกำลังนั่งคุยกันอยู่
" ผมมาแล้วครับคุณแม่ " ร่างสูงเดินเข้ามา พร้อมกับกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม
" ว๊ายยย หนูไบร์สไม่เจอกันตั้งนาน หล่อขึ้นเลยนะเนี่ย " เสียงแหลมของคนมีอายุกล่าวชมแขกที่มาเยือน
" ฮ่าๆ ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ " ร่างสูงยิ้มเขินๆ
" ขนาดนั้นเลยนะสิ มาๆ มาทำความรู้จักกับเนเน่เร็ว แม่เล่าเรื่องเนเน่ให้ฟังตั้งเยอะ ต้องอยากเห็นหน้าคร่าตาใช่ไหมละ "
" อะ...เอ่อ สวัสดีค่ะ " ฉันกล่าวทักทายคนตรงหน้า พร้อมกับสำรวจรูปร่างคร่าตา... จัดว่าหล่อใช้ได้ เข้าทางฉันซะเหลือเกิน ดูจะเป็นหนุ่มไร้เดียงสาซะด้วยสิ หึหึ
" สวัสดีครับน้อง 'เนเน่' " เสียงทุ้มเอ่ยทักทายหญิงสาวหน้าตาสละสลวยภายใต้แว่นทรงกลม
" ค่ะ พี่... ? "
" พี่ชื่อ 'ไบร์ส' นะครับ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พี่จะมาเป็นครูสอนพิเศษของเรานะ " ร่างสูงยิ้มบางให้ ทำให้ร่างบางต้องยิ้มกลับไปอย่างช่วยไม่ได้
" ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่ไบร์ส "
- ผู้เขียน
