เวลา เที่ยงคืนกว่า
“พี่จะขึ้นมานอนบนนี่เอง หรือจะให้ผมเป็นคนอุ้มพี่ขึ้นมา..?”
“เออๆ ..ฉันขึ้นไปเองก็ได้แต่นายห้ามทำอะไรฉันเด็ดขาดนะ..”
“โอเค..”
เธอจ้องหน้าเขาอย่างจับผิดก็เห็นเขายิ้มๆ ดูไม่น่าไว้ใจ แต่ก็ยอมลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปใกล้เตียงนอนของเขา
“ผมง่วงแล้วนะเร็วๆ ได้ไหม..”
“...”
เขาขยับผ้าห่มออกเพื่อรอให้เธอลงมาซุกตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเขา เธอยอมนั่งลงบนเตียงหันหลังให้กับเขาแล้วเอนตัวลงนอนช้าๆ เขายิ้มออกมาด้วยความชอบใจแล้วจับผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวเธอไว้ แล้วขยับตัวเข้ามาใกล้เธอจนชิด
“นี่นาย..”
“ผมขอนอนกอดพี่เฉยๆ ได้ไหม แค่นอนกอดเท่านั้น ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำอะไรพี่”
“...”
เธอนิ่งไปยอมให้เขานอนกอดอยู่แบบนั้นและไม่ขยับตัวอีก
“ขอบคุณครับ..”
“...”
ทั้งคู่นอนนิ่งอยู่แบบนั้นแต่ตากลับยังไม่หลับทั้งคู่
“พี่หลับแล้วหรอ..?”
“อืม..”
“หลับแล้วจะตอบได้ไง..?”
“...”
เขากระชับอ้อมกอดเ
