ไม่อาจฝืนทน

1382 คำ

หลังจากที่คุยกับลูกค้าญี่ปุ่นเสร็จเขาและเธอก็มานั่งอยู่ริมชายหาด 2 คน โดยที่ไม่มีใครพูดอะไร เขาคอยแอบมองรอยแดงที่คอของเธออยู่ตลอดเวลา ก็ทำให้อยากรู้ว่าใครที่เป็นคนทำรอยนั้นบนคอของเธอ "ทำไมพี่วินไม่รับสายสักที่นี่ฉันโทรไปตั้งหลายสายแล้วนะ" "พี่เขาคงยุ่งอยู่หรือเปล่า..." อัยรินทร์พยายามโทรหาวินทัยหลายสาย เพราะบอกเขาไว้ก่อนหน้าว่าถ้าคุยงานเสร็จแล้ว จะให้เขาขับรถมารับที่หน้าโรงแรม แต่ตอนนี้เขาก็ยังไม่รับสักที "ก็ดีเหมือนกันนะที่พี่วินมารับพวกเราช้า ผมอยากไปเดินเล่นริมหาดรอดูพระอาทิตย์ตกนะ.." "ฉันไม่อยากดูอยากรีบกลับไปพักผ่อน..ฉันเหนื่อย" "พี่อยากรีบกลับไปพักผ่อนจริงๆ หรือว่าไม่อยากอยู่กับผม 2 ต่อ 2 กันแน่..?" "..." อัยรินทร์หันมามองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ "ที่พี่ให้คุณกิตติไปสอนงานผมเพราะพี่ไม่อยากอยู่ใกล้ๆ ผมใช่ไหม ทำไมอะ…ทำไมพี่ต้องคอยหนีหน้าผมด้วย..?" "ฉันไม่ได้หนีหน้านาย…ฉันแค่ยุ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม