“อย่าดื่มเยอะนะมาริกา เดี๋ยวจะเมา”
ภูดิสเอ่ยเตือนเธอด้วยความหวังดี ระหว่างนั่งรอเธอดื่มในงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสให้กับคู่บ่าวสาวป้ายแดง แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ฟังเลยสักนิด เพราะยังคงกระดกเหล้าเข้าปากไม่หยุด
“ฉันไม่ใช่คนคออ่อนสักหน่อย ไม่เมาง่ายๆหรอก”
หญิงสาวเถียงด้วยเสียงยานคาง มือไม้เริ่มอ่อน ดวงตาก็แทบจะปิด เมื่อเห็นแบบนั้นภูดิสถึงกับต้องส่ายหน้าไปมาเบาๆพลางเหน็บเธอในใจอย่างอดไม่ได้
‘ไม่ใช่คนคออ่อน แต่เห็นเมาทุกที’
เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นเธอเมา หากแต่เป็นครั้งที่สามแล้วที่เห็นเธอในสภาพแบบนี้
“ผมเตือนคุณแล้วนะ”
ภูดิสว่าพลางแย่งแก้วในมือของเธอมา ทว่าหญิงสาวกลับไปหยิบแก้วอีกใบมารินเหล้าใหม่โดยไม่สนใจเขาเลยสักนิด คนห้ามเลยได้แต่ถอนหายใจและนั่งมองเธอเงียบๆอยู่แบบนั้น กระทั่งเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง
“นั่นไง เมาจนได้”
ภูดิสพูดออกมาอย่างปลงๆ ก่อนจะจัดการหิ้วปีกคนเมาไม่ได้สติกลับไปยังห้อง
