บทที่6.ความลับของ อีเกร์ ราโคย

1510 คำ

ถ้ามีผู้ใดร่วงรู้เขาคงไม่อาจสู้หน้าใครๆ ได้เมื่อตอนนี้กำลังลุ่มหลงสาวใช้ตัวเล็กหน้าเด็ก แต่ทรวดทรงที่ซุกซ่อนไว้ถูกตาถูกใจ สาวสวยเด่นดังหลายๆ คนที่เคยเป็นอดีตคู่ควงเขาคงจะเย้ยหยันเขาแน่ๆ ว่าขาดแคลนคนเคียงข้างจนต้องไปคว้าสาวใช้ก้นครัวมาเป็นคู่นอน ทำไงได้ล่ะไอ้ความรู้สึกคึกคักที่เคยมีหลังจากได้ฟิชเชอร์ริ่งกับคนตัวเล็กตรงหน้านี้แล้ว อารมณ์ที่เคยมีหดหายไร้ความรู้สึกไปเลยหากอยู่ใกล้ๆ สาวสวยนางอื่นๆ ความแกร่งกล้าขึงขังที่เคยมีมันสงบนิ่ง มองความเย้ายวนที่เคยชื่นชอบด้วยสายตาว่างเปล่า แต่กับเธอคนนี้ที่กำลังดิ้นรนขัดขืนอยู่นี่ เพียงแค่เดินโฉบเข้ามาใกล้ๆ หรือได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่รวยรินออกมาจากกายสาว เขาก็แข็งตึงจนแทบจะทะลุปรอทแตก ปวดร้าวทั้งหน้าขาถ้าไม่ได้รับการปลดปล่อย “โรคจิตอ่อนๆ แน่กู ชอบให้คู่นอนดิ้นรนขัดขืนแบบนี้น่ะ” ริมฝีปากหน้าก่นว่าตัวเองเบาๆ มีเพียงเสียงกระซิบลอดไรฟันแค่นั้นเอง “ปล่อย! ปล่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม