ตั้งแต่วันนั้นที่ผมไล่เธอออกไปจากบริษัท นี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้ว ที่ผมไม่ได้คุยกับเธอ ไม่ได้เจอ อยากโทรหาแต่ก็ทำไม่ได้ ผมเหมือนคนบ้า ที่ไล่เธอออกไปแบบนั้น ทุกคนจะด่าว่าผมยังไงก็ได้ แต่ผมอยากบอกทุกคนก็คือทุกคนไม่ได้อยู่จุดเดียวกับผมทุกคนไม่รู้หรอก ว่าความรู้สึกตอนที่เห็นลินกอดกับคนอื่นมันรู้สึกยังไง ยิ่งเธอพากันควงมาที่บริษัทผมด้วยแล้ว ผมยิ่งจะเป็นบ้า ผมอยากจะฆ่าไอ้นายปีเตอร์นี่ซะให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็ทำไม่ได้ และในที่สุดวันที่ผมเจอเธออีกครั้งก็มาถึง
ผมเจอเธอที่ผับไอ้คิม ตอนแรกที่มันโทรมาชวนผมก็กะว่าจะไม่มาแต่ก็ทนความคิดถึงเธอไม่ไหวเลยต้องมา
ผมมาถึงก็ตรงดิ่งไปที่ชั้นสองของผับ ซึ่งเป็นมุมส่วนตัวระหว่างพวกผมที่ไอ้คิมมันจัดทำเป็นพิเศษนั่นแหละ ขึ้นไปผมก็นั่งกินไวน์ไปประมาณสองสามแก้ว ผมก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด จะไม่ให้หงุดหงิดได้ไงล่ะก็เล่นนั่งกันเป็นคู่ ๆ เลยหนิ แถมยังโอบกอดกันให้ตายเถอะ คิดว่
