“นี่สรุปแล้ว พี่เหนือกลัวขวัญ หรือว่าพี่เหนือพิศวาสขวัญกันแน่เนี่ย”
เหนือสมุทรหัวเสียเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะคึกคักของขวัญตะวัน รู้ชัดเจนว่าหล่อนไม่ได้กลัวเขาเลย หล่อนเหมือนจะยั่วให้เขาคลั่ง แล้วก็ดันยั่วขึ้นซะด้วย
“อื้อ...”
ปากร้อนจึงกดทาบปิดปากที่หัวเราะคิกคัก แค่นั้นขวัญตะวันก็ตาโต กำปั้นน้อยๆ รัวขึ้นทุบที่แผงอกเขา แต่มีเหรอที่คนอย่างเหนือสมุทรจะกลัว นี่แหละวิธีปราบพยศ ในเมื่อขวัญตะวันเจ้าเล่ห์แสนกลนัก เขาก็ต้องตอบโต้หล่อนด้วยวิธีนี้
ก็หล่อนบอกเองว่าถ้าไม่ได้ด้วยมนตร์ก็ต้องด้วยคาถา แต่ถ้าไม่ได้อะไรเลยก็ต้องเอาตัวเข้าแลก นี่ไงล่ะ เขากำลังสนองความต้องการของหล่อน
ยินยอมให้หล่อนเอาตัวเข้าแลก
ทว่าทุกจังหวะที่ริมฝีปากบดเบียดเพื่อให้หล่อนหลาบจำ เขากลับค้นพบความซาบซ่านหวานหัวใจที่สุด เมื่อคนตัวน้อยเริ่มตอบโต้ ความกล้าๆ กลัวๆ ความไม่ประสาของขวัญตะวันสร้างความตื่นเต้น จนทุกส่วนในร่างกายของ
