คิดได้ดังนั้นก็รีบหยิบตลับแป้งขึ้นมาเปิดออก เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยของใบหน้า ตบแป้งหน่อยๆ ไม่ให้หน้ามัน เติมลิปสติกน้อยๆ เพราะเผื่อว่าปฏิบัติการกัดปากจะเกิดขึ้นอีก
แน่นอนว่าต้องปะทะฝีปากแน่ๆ เพราะแค่เขาขับรถออกมาจากออฟฟิศที่ตลาด สายของหล่อนก็กริ๊งมาหาแล้ว
เหนือสมุทรถอนหายใจเฮือกใหญ่พลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา เขารอหล่อนมา 5 นาทีเต็มแล้ว แต่ขวัญตะวันก็ยังไม่ยอมออกมาจากออฟฟิศ ให้แต่เลขามาบอกว่ารอสักครู่ หล่อนกำลังคุยงานอยู่ แต่งานของเขาก็สำคัญและเขาคิดว่าหล่อนแกล้งให้เขารอ แกล้งเขายืนเด่นอยู่ในกลุ่มสาวๆ ที่มองเขาไม่วางตาแบบนี้
แต่แล้วเสียงประตูออฟฟิศที่เปิดออกก็ทำให้เขาต้องหันมอง ก่อนจะอึ้งน้อยๆ เมื่อคนที่เปิดประตูออกมาส่งรอยยิ้มกว้างมาให้แต่ไกล แล้วหล่อนยังรีบเดินเร็วรี่มาคล้องแขนเขาไว้
“พี่เหนือจะมาทำไมไม่บอกขวัญก่อนล่ะคะ ขวัญจะได้รีบเคลียร์งานให้เสร็จ”
ฝ่ามือนุ่มนิ่มทาบบนต้นแขนขอ
