ตอนที่ 6
1085 คำ
แต่เหตุการณ์พลิกผันที่ทำให้เขาเกลียดครอบครัวนี้เข้าไส้มากขึ้นอีก จนไม่อาจจะทำใจให้มองหน้ากันอยู่ได้ก็คือ เหตุการณ์ที่พ่อประสบอุบัติเหตุรถตกเขาเสียชีวิต และคนที่ไปถึงเหตุการณ์คนแรกก็คือพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์
แม้ตำรวจจะสรุปสำนวนคดีว่าเป็นอุบัติเหตุถนนลื่นบวกกับฝนตกหนัก โดยไม่เอาข้อสงสัยเกี่ยวกับเบอร์โทร.ออกสุดท้ายของพ่อ ซึ่งเป็นเบอร์.ของพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์มาเกี่ยวข้อง ทั้งที่ควรจะสอบสวนว่าคำให้การของพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์ที่ว่า พ่อโทร.มาปรึกษาเรื่องงานนั้นจริงไหม แต่เรื่องนี้กลับตกประเด็นไป
บวกกับเรื่องราวที่คนงานซุบซิบกันหนาหู รวมทั้งพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์ยังเข้ามาเป็นพ่องานช่วยจัดการเรื่องงานศพของพ่อทุกอย่าง ซึ่งรวมไปถึงการปลอบใจแม่ด้วย มันยิ่งทำให้เขาแตกหัก
‘นี่แม่จะแต่งงานใหม่กับไอ้ชัยสิทธิ์ใช่ไหม’
‘เหนือ! ทำไมพูดถึงลุงสิทธิ์แบบนั้นล่ะลูก’
‘มันไม่ใช่ลุงเหนือ’
‘เหนือ! อย่าเรียกลุงสิทธิ์แบบนั้นนะ ลุงสิทธิ์เป็นเพื่อนของพ่อกับแม่ ก็ถือว่าเป็นลุงของเหนือเหมือนกัน’
‘มันไม่ได้อยากแค่มาเป็นลุงเหนือน่ะสิ แต่มันอยากมาแทนที่พ่อมากกว่า ใช่ไหมแม่ แม่จะแต่งงานใหม่กับมันใช่ไหม’
‘เหลวไหล เหนือไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหน แม่กับลุงสิทธิ์ กับพ่อ กับป้าอร เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็กนะลูก จนเราแต่งงานมีลูก ครอบครัวของเราก็ยังไปมาหาสู่กันเสมอ เพิ่งมีไม่กี่ปีนี่แหละที่ต่างคนต่างทำงาน กว่าจะได้มาเจอกันแต่ละครั้งก็ยากเย็น แล้วทำไมเหนือถึงคิดแบบนั้น แม่กับลุงสิทธิ์ไม่เคยคิดเป็นอื่นกันเลยนะ’
‘แม่ไม่คิด แต่มันคิดไง นี่แม่ไม่สงสัยเลยเหรอ ว่ามันอาจเป็นคนทำให้พ่อตาย เบอร์.โทรสุดท้ายในเครื่องของพ่อ ก็เป็นเบอร์.ของมันนะ แทนที่ตำรวจจะสอบสวนว่าคุยเรื่องงานกันจริงหรือเปล่า ตำรวจกลับไม่สนใจแล้วบอกว่าเป็นอุบัติเหตุ มันจ่ายเงินให้ตำรวจใช่ไหมแม่ ใช่ไหม!’
‘ไปกันใหญ่แล้วเหนือ นี่ใครพูดอะไรกรอกหูลูก หรือเหนือไปดูหนังดูละครอะไรมา ทำไมเหนือพูดเรื่องเหลวไหลแบบนี้’
‘เหนือพูดความจริง เหลวไหลที่ไหน’
‘เหลวไหลสิ ในเมื่อไม่มีใครคิดอะไรแบบนั้นเลย มีแต่เหนือคิดไปคนเดียว’
‘คนเดียวเหรอ แม่ไม่รู้อะไรเลย งั้นแม่บอกมาสิ ว่าพ่อโทร.หามันทำไม ก่อนที่รถจะตกเขา ถ้าพ่อมีเวลาสั่งเสียเพราะรถค้างอยู่บนหน้าผาจริง ทำไมพ่อไม่โทร.หาแม่ โทร.หาเหนือ พ่อโทร.หามันทำไม บอกเหนือสิแม่!’
แม่ที่อึ้งไปไม่ตอบคำถามแล้วจะให้เขาเข้าใจว่ายังไง แม่รู้อยู่แล้วใช่ไหม ว่าพ่อกับพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์คุยเรื่องอะไรกัน
‘หรือแม่เอง ก็มีใจให้มัน เคยเป็นคนรักเก่ากันนี่! ถ่านไฟเก่ากำลังคุใช่ไหม!’
เพี๊ยะ!
เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังลั่น ไม่ทำให้เขาเจ็บใบหน้ามากไปกว่าน้ำตาของแม่
‘อย่าพูดกับแม่แบบนี้อีกนะเหนือ ในชีวิตแม่ จะมีสามีแค่คนเดียวก็คือพ่อของเหนือ ถ้าแม่จะชั่วจะเลวแบบนั้น แม่ไม่ปล่อยให้มีเหนือขึ้นมาหรอก’
‘แม่ครับ เหนือขอโทษ’
จากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเขากับแม่ก็ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไร จนเขาเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย แม่ก็ส่งไปเรียนต่อต่างประเทศทันที ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้ขัด เพราะบางทีวันเวลาและการเติบโตขึ้น อาจทำให้อะไรๆ ระหว่างเขากับแม่ดีขึ้นก็ได้ แล้วมันก็เป็นจริงตามนั้น
เกือบ 10 ปี ที่อยู่ต่างประเทศ เขามีสายเป็นคนงานในบ้านคอยรายงานความเคลื่อนไหวของแม่อยู่ตลอดเวลา ได้รู้ว่าแม่ไปไหน ทำอะไร กับใครบ้าง
แม่ผู้ใช้ชีวิตเป็นสาวโสด แซ่บ มีไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้าง แต่ไม่เคยมีเรื่องเสียหายในเรื่องผู้ชาย รวมทั้งกับพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์ก็พบปะกันแค่ยามจำเป็น ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
แต่พอเขาเรียนจบ กลับมาบริหารตลาด เขากลับต้องไปข้องแวะกับพวกนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม่เองกลับกลายเป็นคนที่ปลีกตัวออกไป โดยการรวมกลุ่มกับเพื่อนไปเที่ยวต่างประเทศบ่อยครั้ง ปล่อยให้เขาบริหารงานคนเดียว
‘เหนือโตแล้ว หัดบริหารตลาดด้วยตัวเอง แล้วเรื่องที่ดินจะซื้อจะขาย เหนือก็ตัดสินใจเองได้เลย เพราะทุกอย่างที่พ่อกับแม่สร้างมาก็เป็นของเหนือทั้งหมด เหนือต้องคิดและตัดสินใจเอง ไม่ต้องพึ่งพาแม่’
และนั่นทำให้เขาต้องข้องแวะกับพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์และภาพตะวันบ่อยครั้ง เพราะ 2 พ่อลูกเทียวไล้เทียวขื่ออยากได้ที่ดินของเขาหลายแปลง เพื่อขยายห้างสรรพสินค้าเพิ่มเติม แต่เขานี่แหละที่ไม่ขายให้
หนึ่งเพราะเขาเกลียดพวกนายทุน
และสองคือเขาไม่ลืมเหตุสงสัยเกี่ยวกับการตายของพ่อ แม้ตำรวจจะบอกแม่ว่าพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์ไม่เกี่ยวข้องกับการตายของพ่อ
แต่สัญชาตญาณของเขามันร่ำร้องว่ามีแน่นอน ไม่อย่างนั้นพ่อจะโทร.หาพ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์เป็นคนสุดท้ายทำไม
ในเวลาแห่งความเป็นความตาย เวลาน้อยนิด ทำไมพ่อถึงไม่โทร.หาแม่
และเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้อีกล่ะ เป็นไปได้ที่พ่อเลี้ยงชัยสิทธิ์ก็สมรู้ร่วมคิดกับลูก
เพราะเมื่อภาพตะวันไปบอกว่าเขาจะแต่งงานกับขวัญตะวัน ก็ไม่เห็นมีใครทักท้วง ทั้งพ่อของหล่อน และแม่ของเขา ก็เหมือนจะดีใจกันออกนอกหน้าด้วยซ้ำ ที่ลูกๆ ได้มาแต่งงานกัน
ดวงตาคมเข้มมองตรงไปยังประตูห้องน้ำ แต่เมื่อนึกถึงใบหน้าของขวัญตะวันที่เชิดขึ้นแบบไม่ทุกข์ไม่ร้อน ก็ทำให้เขาเดือดยิ่งขึ้นไปอีก
“แล้วเธอจะได้... รู้ว่านรกมีจริง ขวัญตะวัน”
‘เป็นผัวเป็นเมียกันเรียกชื่อเต็มไม่พิลึกเหรอคะ’ และเสียงนั่นก็ราวจะตามมาหลอกหลอน
“ขวัญ... ฮึ! จะได้เห็นกัน”
- ผู้เขียน
