“ค่ะ น้องหนูจะได้ไม่ต้องรอไง”
สิงหราชหันมามองสำรวจความเรียบร้อยของร่างกายเธอก่อนจะกดส่ง จากนั้นจึงวางโทรศัพท์แล้วหยิบเสื้อสูทตัวนอกที่ถอดพาดโซฟาเอาไว้มาคลุมให้อย่างมิดชิด
ยังไม่ทันที่สุดที่รักจะได้คัดค้านว่าไม่เป็นไร ประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยบอดี้การ์ดที่เดิมยืนอยู่ด้านหน้า หนึ่งในนั้นเดินมาเงี่ยหูรับคำสั่งจากคุณสิงห์ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินอ้อมโซฟามายืนข้างๆ เธอ
โดยที่ดวงตาเสมองไปอีกทาง แม้ว่าตอนนี้เด็กสาวจะมีเสื้อสูทตัวใหญ่คลุมจนมิดคอแล้ว
“เดี๋ยวเขาจะไปช่วยถือกระเป๋า กับพาหนูมาหาผม”
“แต่ว่า…ถ้าออกไปคุณ…เอ่อ พี่สิงห์ก็ต้องจ่ายเงินฟรีๆ สิคะ” หญิงสาวถามน้ำเสียงลังเล จริงอยู่ว่าเธออยากไปอยู่เป็นเพื่อนน้องมาก แต่เพราะรู้ว่าราคาค่าตัวของตัวเองดีจึงได้เกิดอ้ำอึ้งขึ้นมา
“คือหนูเกรงใจ” เงินจำนวนเท่านั้นอาจไม่เยอะสำหรับเขาแต่สำหรับเธอมันเยอะมาก ต่อให้วิธีการเอาเงินมาล่อของเขามันจะได้ผล ได้แต
