มีนาช่วยด้วย (2)

1299 คำ

“เอางี้ แกเรียกเท่าฉันไหมล่ะ ฉันเรียกไปห้าแสนต่อเดือนคุณทิมเขาก็โอเคนะ ระดับคุณสองคนนั้นฉันว่าจ่ายไหวอยู่แล้ว” มีนามองสีหน้าเธออยู่เพียงชั่วอึดใจก่อนจะเอ่ยออกมา “จะไม่เยอะไปเหรอแก ถ้าคนละห้าแสนมันก็เดือนละล้านเลยนะ” สุดที่รักเบิกตากว้างขณะเอ่ยถามกลับ จำนวนเงินที่เยอะขนาดนั้นมันเกินการจินตนาการของเธอไปมาก “ฉันกลัวว่า…มันจะเกินตัว ถ้าเขาจ่ายแพงขนาดนั้นเขาจะคาดหวังสูงหรือเปล่า” ปากกัดตีนถีบในโลกอันโหดร้ายมาก เธอรู้ดีว่าไม่มีใครให้อะไรใครฟรีๆ จำนวนเงินที่มากขึ้นก็หมายความถึงความคาดหวังที่มากขึ้น มันเป็นสัจธรรมของโลกนี้อยู่แล้ว “ยังไงเขาก็คาดหวังจากเราอยู่แล้วรัก แต่ถ้าแกไม่กล้าขอห้าก็ลดลงมาเหลือสักคนละสามไหมละ ถ้าน้อยกว่านี้มันจะไม่คุ้มเอานะ อยู่กับผู้ชายสองคนแกต้องเปลืองตัวไปตั้งเท่าไหร่ กว่าเขาจะเบื่อต้องไปรีแพร์เลยมั้ง” แต่ถึงแม้จะคิดแบบนั้น คำพูดของมีนาก็ยังสมเหตุสมผล สองคนนั้นแรงขับทา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม