หลังจากเซ็นเอกสารทุกอย่างเรียบร้อย ปราชญ์ก็แทบวิ่งไปยังลานจอดรถเพื่อเดินทางกลับบ้าน ทิ้งให้เลขานุการคนสวยจัดการงานที่เหลือกระทั่งเลยเวลานัด แต่กว่าจะรู้ตัว หนุ่มใหญ่ที่นัดเธอเอาไว้ก็โผล่หน้ามาทักทายในห้องทำงานของน้องชายเสียแล้ว
“นายปราชญ์ไปแล้วเหรอ”
“กลับไปเกือบชั่วโมงแล้วค่ะ คุณปุณณ์มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ” พริมาเงยหน้าจากกองเอกสาร ก่อนจะตระหนักได้ว่าเธอผิดนัดเขานานเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
คุณปุณณ์เกลียดคนผิดเวลาที่สุด
“พริมขอโทษค่ะ พอดีงานยังไม่เสร็จ… เอ่อ พี่ปุณณ์ออกไปคนเดียวได้ไหมคะ”
“อีกนานไหมครับ” เขาไม่พอใจ แต่ยินดีที่จะรอ
“น่าจะอีกราวๆ ครึ่งชั่วโมงค่ะ พริมไม่อยากหอบงานกลับไปทำที่บ้าน ถ้าพี่ปุณณ์รอไม่ได้”
“ไม่เป็นไร พี่รอได้ แต่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ทานอาหารผิดเวลาไม่ดีต่อสุขภาพ”
“ช้านิดหน่อยไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณปราชญ์ยังไม่เคยบ่นพริมเลยนะคะ…”
“ปราชญ์เป็นเจ้านายของพริม แต่พี่เป็นค
