บทที่ 12 จัดการพริม 1

1206 คำ

เพราะแอลกอฮอล์? ไม่ใช่หรอก… วอดกาสามช็อตกับเหล้าอีกนิดหน่อยไม่มีทางทำให้พริมาเมาได้แน่ เธอทำงานหนักมากก็จริง แต่ก็เที่ยวหนักมากด้วยเช่นกัน เครื่องดื่มแค่นั้นไม่กระทบต่อการตัดสินใจของเธอแน่ อะไรก็ตามที่กำลังจะเกิดขึ้น มาจากความต้องการของหัวใจล้วนๆ “พี่ปุณณ์อย่ากัดแรง” เสียงร้องห้ามของพริมาช่างน่าอายและไร้น้ำหนัก ฟังดูเหมือนเชื้อเชิญให้เขาลงมือหนักหน่วงรุนแรง พริมาหอบหายใจแรงเมื่อใบหน้าหล่อเหลาของคู่หมั้นผละออกจากทรวงอกนุ่มหยุ่น ผิวขาวจัดของเธอมีรอยราคะแต้มนับไม่ถ้วน ไม่เข้าใจว่าแค่ในระยะเวลาสั้นๆ ทำไมคุณปุณณ์ถึงทำอะไรได้หลายอย่างนัก “อ๊ะ พี่ปุณณ์!” เธออุทานเพราะถูกกัดเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่ทราบได้ มันไม่ได้เจ็บหรืออะไรเทือกนั้น แต่ให้ความรู้เสียดเสียวแทบขาดใจ พริมาเข้าใจว่าตัวเองคงรู้สึกทรมานกว่านี้ไม่ได้แล้ว จนกระทั่งเขาเกี่ยวแพนตี้ของเธอลงและเริ่มชำแรกนิ้วเรียวยาวเข้ามา เจ็บ… แต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม