ตลอดสามเดือนที่ได้รู้จักกัน เว้นแค่ช่วงเวลาที่คุณปุณณ์เดินทางไปยังต่างจังหวัด เขามักจะนั่งรับประทานอาหารกลางวันอยู่ข้างๆ พริมาอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท หรือร้านหรูที่แล้วแต่โอกาสจะอำนวย แต่ในวันนี้ซึ่งเป็นวันเกิดของตัวเขาเองทุกอย่างกับต่างออกไป
ปุณณ์โกรธจนไม่ยอมทานอาหารเที่ยง ทั้งๆที่ตัวเขาเองก็เป็นฝ่ายย้ำอยู่เสมอว่าการรับประทานอาหารไม่ตรงเวลานั้นเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้
“คุณปุณณ์เป็นอะไรเหรอพริม เห็นทำหน้าบึ้งอย่างกับคนท้องผูก หรือว่าเครียดที่ตัวเองอายุเข้าเลขสี่แล้ว แต่ก็ไม่น่าจะใช่นะเพราะคุณเขายังหล่อแซ่บอยู่เลย”
อัญชิตาที่แวะเข้ามาคุยงานด้วยอดนินทาไม่ได้ มีอย่างที่ไหนวันเกิดตัวเอง แต่กลับทำหน้าบึ้งตึงไม่รับแขก ทั้งๆ ที่ปกติยิ้มเล็กยิ้มน้อยจนน่าหมั่นไส้
“พอดีพริมทำงานช้าไม่ทันใจ คุณปุณณ์เลยอารมณ์เสียนิดหน่อยค่ะ คุณแอนมีธุระอะไรกับคุณปุณณ์เปล่าคะ พริมจะได้
