หลังจากปลอบใจตัวเองพักใหญ่ว่าการหาของขวัญให้คุณปุณณ์นั้นไม่ใช่เรื่องจำเป็น เพราะที่คบหากันทุกวันนี้ก็ไม่ได้เกิดจากความสมัครใจ แต่สุดท้ายความใจอ่อนง่ายก็ทำให้พริมาตัดสินใจว่าวันนี้เธอจะยอมตามใจไม่เถียงเขาสักวัน
“พี่ปุณณ์คะ” พริมาอาบน้ำและสวมชุดกระโปรงน่ารักเพื่อเอาใจเจ้าของวันเกิดที่เลือกจะอยู่กับเธอแทนการออกไปสังสรรค์ และเสี้ยววินาทีแรกที่เห็นอาหารหน้าตาน่ารับประทานอยู่บนโต๊ะอาหาร เธอก็ถึงกับกลืนน้ำลาย
สาบานว่าทำกับข้าวไม่เป็น?
“พี่อยู่ในห้องค่ะ พริมเข้ามาได้เลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ พริมรอ… งั้นขออนุญาตนะคะ”
พริมาไม่อยากขัดใจจึงยอมเข้าไปในห้อง และพบว่าคนตัวใหญ่สวมเพียงกางเกงผ้าฝ้าย ผมสีดำสนิทเปียกชื้น หยดน้ำเกาะอยู่บริเวณสันกราม ลำคอ รวมถึงแผ่นอกกว้างและมัดกล้ามสวยที่แม้แต่นายแบบยังอาย
“พริม อย่ามองพี่แบบนั้นสิคะ พี่เขินนะ รู้ไหม”
เขากระเซ้าเธออย่างน่ารัก ก่อนหยิบผ้าผืนเล็กเตรียมเช็ดผม
