เสียงประตูที่เปิดและปิดลงทำให้เจ้าของห้องวางมือจากหนังสือตรงหน้า เห็นเพียงแค่จางม่านอวี้ที่เดินเข้ามา สายตาของเขามองหาเงาของเจ้าตัวน้อยที่ไม่เห็นตามมาอย่างเช่นเคย พลางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“เสี่ยวซานอยากจะลองนอนคนเดียวดูค่ะ” เธอ รีบอธิบายแก่เขา จากนั้นก็เปิดตู้เก็บของเพื่อที่จะนำผ้าห่มออกมาม้วนคั่นกลางอย่างเช่นเคย
“คุณจาง ผมถามจริง ๆ นะ คุณเป็นใครกันแน่”
คำถามนั้นทำให้คนที่กำลังเริ่มง่วงถึงกับตาสว่างขึ้นมา จู่ ๆ ทำไมเขาจึงเกิดสงสัยเธอล่ะ
ถังเจิ้นรอฟังคำตอบ หลายวันที่ผ่านมาเพราะมีเสี่ยวซานอยู่ด้วยจึงไม่มีโอกาสได้ถามอะไรเธอ แต่คืนนี้เขาจะต้องได้รับคำตอบนั้นให้ได้
“เอ่อ ทำไมคุณถึงถามอย่างนั้นล่ะคะ”
“คุณรู้จักทฤษฎีWin-Win คุณรู้เรื่องวัตถุโบราณว่าชิ้นไหนมีค่า แล้วยังรู้วิธีพิสูจน์มันอีก คุณมีความรู้ มากกว่าที่จะเป็นแค่หญิงสาวในชนบทที่ถูกพ่อแม่นำมาขายเพื่อใช้หนี้”
จางม่านอวี้นิ่งอึ้งไป ไ
