ตอนที่5 เปิดซิงดอกฝ้าย
731 คำ
ตอนที่5 เปิดซิงดอกฝ้าย
บนเรือนของผู้ใหญ่เสือเงียบกริบด้วยผู้อาศัยภายในบ้านต่างพากันหลับใหล ไอ้ผีเบื่อใช้มือแหวกผ้าม่านหน้าต่างมุดเข้าไปในห้องนอนของหญิงสาว แสงจันทร์สีเหลืองนวลที่สาดส่องเข้าไปทำให้มันเห็นร่างบอบบางของเจ้าของห้องนอนหันหลังให้มันอยู่บนเตียงนอน สายตาคมกล้าของหนุ่มนักรักจ้องมองไปยังแผ่นหลังไล่ต่ำมาเรื่อยยังสะโพกกลมกลึง เอวขอดกิ่ว เพรียวขาขาววับแวมที่โผล่พ้นชุดนอนบางๆ ออกมายั่วตัณหาของมัน
จิตใจของชายหนุ่มสั่นไหวเต้นตึกตักอยู่ในอก เมื่อจินตนาการไปถึงเนินเนื้อนวลปรางอันอ่อนนุ่มภายใต้ร่มผ้าที่มันยังไม่เคยได้สัมผัสแตะต้องลูบคลำ ยามเมื่ออยู่กับสาวเจ้าเพียงลำพังสองต่อสองอย่างมากมันก็ได้แต่ลอบหอมแก้มนวลที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเนื้อสาวเท่านั้น แต่มาวันนี้มันจะได้ลิ้มชมรสสาวดอกฝ้ายทั้งเนื้อทั้งตัว
“ดอกฝ้ายเอ้ย เห็นด้านหลังแค่นี้พี่ก็ใจสั่นแล้ว”
ไอ้ผีเบื่อรำพึงรำพันกับตัวเองพลางหยิบขวดน้ำมันศิวลึงค์มหาเสน่ห์ของอาจารย์พรหมเมศแห่งบ้านโนนศิลาขึ้นมาประนมมือ ปากก็ท่องบ่นมนต์คาถาที่ได้รับการถ่ายทอดวิชามา เสร็จแล้วก็เป่าพรวดลงไปยังขวดน้ำมัน
“เพี้ยง… พ่อแม่ครูอาจารย์ช่วยลูกด้วยเถิด”
ไอ้ผีเบื่อที่สวมบทโจรปล้นสวาทเป็นคราแรกเปิดฝาขวดน้ำมันมหาเสน่ห์ออกมา กลิ่นหอมของน้ำมันศิวลึงค์ฟุ้งกำจายหอมอบอวลไปทั้งบ้าน มันเอาน้ำมันแตะแต้มลงที่หน้าผาก ริมฝีปาก แล้วเดินเข้าไปหาสาวดอกฝ้ายใช้ปลายนิ้วนางข้างขวาจุ่มลงไปในขวดน้ำมันแล้วดีดใส่ร่างของหญิงสาว
“นี่แหน่ะ”
ฉับพลันทันทีที่หยดน้ำมันจากปลายนิ้วของไอ้ผีเบื่อสัมผัสกับร่างกายของดอกฝ้ายนั้น หญิงสาวมีอาการเหมือนสะดุ้งเฮือกไปร่างทั้งที่ยังนอนหลับใหลไม่ได้สติ ครู่หนึ่งเจ้าหล่อนก็ส่งเสียงครางเรียกชื่อของไอ้ผีเบื่อออกมาเบาๆ คล้ายกันคนละเมอ
“พี่ผีเบื่อ พี่ผีเบื่อของดอกฝ้าย”
“ดอกฝ้าย”
ไอ้ผีเบื่อยืนงงเป็นไก่ตาแตก ยังไม่ทันที่มันจะเรียกสติคืนมาได้ทั้งหมดสาวดอกฝ้ายก็ขยับตัวหันหน้ามาหามันดวงตากลมโตใสแป๋ว
“พี่ขึ้นเรือนมาได้ยังไง”
ไอ้ผีเบื่ออมยิ้มสัญชาติญาณบางอย่างบ่งบอกมันชัดแจ้ง ว่าเธอกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งอำนาจแห่งน้ำมันมหาเสน่ห์ของมันเข้าให้แล้ว
“พี่คิดถึงดอกฝ้ายน่ะสิก็เลยเสี่ยงตายปีนขึ้นเรือนมาหานี่ไง”
ไอ้ผีเบื่อก้าวขึ้นไปนอนบนเตียงกับหญิงสาว พลางสวมกอดร่างอรชรทันที
“ถ้าพ่อรู้เอาพี่ตายแน่รีบกลับลงไปเถอะนะ ฉันเองก็จะพลอยซวยไปด้วย”
“จะกลัวทำไมถ้าดอกฝ้ายไม่บอก พี่ไม่บอกใครจะรู้ได้ล่ะ พี่คิดถึงดอกฝ้ายมากเลยรู้ไหมให้พี่หอมให้หายคิดถึงหน่อยนะ อืม”
เด็กหนุ่มหอมแก้มเนียนซ้ายขวาสลับกันฟอดใหญ่ พร้อมกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นกลิ่นกายสาวหอมจรุงส่งผลให้ร่างกายหนุ่มแน่นของมันเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นมาทันที แกนกายแห่งวัยหนุ่มตั้งเด่ดุนดันอยู่ในเป้ากางเกงผงาดง้ำพร้อมออกศึก
“นี่พี่ผีเบื่อจริงๆ ใช่ไหม ดอกฝ้ายได้ยินพวกพี่เก้าบอกว่าพี่โดนยิง ดอกฝ้ายใจหายหมดเลยนึกว่าพี่จะเป็นอะไรไปเสียแล้ว”
ดอกฝ้ายระร่ำระรักมือเรียวยกขึ้นลูบไล้ไปตามใบหน้าของชายหนุ่ม ดวงตาของเธอที่เพ่งมองราวกับมองชายคนรัก
“คนอย่างพี่น่ะตายยาก คืนนี้ดอกฝ้ายยอมเป็นเมียพี่นะ”
ปากพูดจบมือก็คว้าหมับเข้าที่หน้าอกอวบของดอกฝ้ายทันทีพร้อมกับบีบคลึงความนุ่มหยุ่นไปมา โลมเล้าปลุกกำหนัดจนร่างกายสาวเกิดอาการสะท้านไหว
“พี่ผีเบื่อ… ยะ… อย่า… อื้อ”
สาวดอกฝ้ายพูดไม่ทันจบประโยคไอ้ผีเบื่อหนุ่มกลัดมันก็ประกบปากจูบเธอทันที
- ผู้เขียน
