(ภาคพิเศษ)
อีกหนึ่งปีต่อมา
“คุณลุงคะ… เช้าแล้วค่ะ วันนี้อัยย์มีนัดถ่ายแบบตอนเช้าค่ะ… ”
หญิงสาวร้องบอกคนตัวใหญ่ที่ยังนอนกอดก่ายหล่อนอยู่บนเตียงกว้าง กดจมูกจูบไซ้แผ่นหลังเปล่าเปลือยของหล่อนอย่างอ้อยอิ่งเพราะเห็นว่าเป็นเช้าวันเสาร์ ไม่จำเป็นต้องรีบตื่น
ภูผาลืมไปว่าอัยยามีนัด หลังจากออร่าความสะสวยและทรวดทรงสุดเซ็กซี่ของหล่อนไปเข้าตาแมวมองของโมเดลลิ่งแห่งหนึ่ง ในวันที่ภูผาหล่อนขับรถขึ้นไปเที่ยวบนดอยอินทนนท์ วันนั้นทีมงานช่างภาพของนิตยสารแฟชั่นชื่อดังกำลังตั้งกองถ่ายแบบอยู่พอดี
“ค่าตัวถ่ายแบบของหนูครั้งละเท่าไร… เอาเป็นว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำงาน… เดี๋ยวลุงจ่ายค่าเหนื่อยให้สองเท่า”
ภูผากล่าวจริงจัง อัยยาสังเกตเห็นว่านับวันเขายิ่งหวงแหนหล่อน แทบจะไม่ยอมให้ออกไปไหน และเกือบทุกครั้งเขาต้องไปด้วย
“โถ่… คุณลุงคะ ถ้าขืนวันนี้หนูอยู่บ้านกับคุณลุงทั้งวันมีหวังว่าจะเหนื่อยกว่าออกไปทำงานแน่ๆ”
อัย
