รถยนต์คันหนูของเพชรกล้าวิ่งมาจอดตรงหน้าประตูรั้วในเวลาช่วงบ่ายของบ้านคุณธำรงหลังจากพักให้น้ำเกลือกับมะลิจนหมดขวด
"มะลิต้องขอขอบคุณ คุณเพชรกล้ามากนะคะที่ช่วยมะลิเอาไว้"
"ไม่เป็นอะไร ว่าแต่เธอยังจำเรื่องที่ฉันสั่งได้ใช่ไหมมะลิ"
"มะลิจำได้ค่ะ ว่าแต่คุณเพชรกล้าสัญญากับมะลิแล้วนะคะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครได้รู้ ยิ่งเป็นคุณราชายิ่งห้ามบอก"เพชรกล้าพยักหน้ารับ เขาสัญญากับเธอว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครได้รู้จามที่เธอต้องการ
"ถ้าอย่างนั้นมะลิขอตัวก่อนนะคะ"
"เธออย่าลืมไปให้ฉันดูอาการที่โรงพยาบาลทุก ๆ อาทิตย์ด้วยล่ะ ส่วนเรื่องลูกอาทิตย์หน้าเธอไปหาฉันที่โรงพยาบาลก็แล้วกัน ฉันจะพาเธอไปฝากครรภ์เอง"
"มะลิขอบคุณมากเลยนะคะที่คุณเพชรกล้ามีเมตตาต่อมะลิ"
"ไม่เป็นอะไร เธอก็เปรียบเสมือนน้องสาวของฉันคนหนึ่งเหมือนกัน"น้ำเสียงอบอุ่นพร้อมกับฝ่ามือใหญ่วางลงบนศีรษะเล็กของหญิงสาวด้วยความเอ็นดู มะลิส่งยิ้มหวานต
